ceyyāḷ,
n. <செம்-மை.
1. Lakṣmī, as being red ;
[செந்நிற முடையவள்] இலக்குமி. செய்யாட் கிழைத்த திலகம்போல் (பரிபா. 22, 4, பக். 175).

2. Mother's sister ;
தாயின் தங்கையான சிறிய தாயார். Tj.

ceyyuṭ-kaṇam,
n. <செய்யுள் +. (Pros.)
The eight varieties of trisyllabic feet, viz., nila-k-kaṇam, nīr-k-kaṇam, mati-k-kaṇam or cantira-kaṇam, iyamāṉa-kaṇam or intira-kaṇam, cūriya-kaṇam, tī-k-kaṇam, vāyu-kaṇam , or māruta-kaṇam, antara-kaṇam or ākāya-kaṇam,
பிரபந்தத்தை இயற்றத் தொடங்கும்போது செய்யுண்முதற்கண் வருதற்குரிய நிலக்கணம், நீர்க்கணம், மதிக்கணம் அல்லது சந்திரகணம், இயமானகணம் அல்லது இந்திரகணம் என்ற நற்கணம் நான்கும், சூரியகணம், தீக்கணம், வாயுகணம் அல்லது மாருதகணம், அந்தரகணம் அல்லது ஆகாய கணம் என்ற தீக்கணம் .

ceyyuṭ-kiḻamai,
n. <id. +. (Gram.)
The relation of an author to his work, denoted by the possessive case ;
ஆறாம் வேற்றுமைப்பொருள்களுள் இன்னாரது பாட்டு என ஆக்கியோனுக்கும் அவன் பாட்டுக்கும் உள்ள உரிமையாகிய பொருள் (குறள், 6, உரை) .

ceyyuṭ-col,
n. <id. +.
Word used only in poetry ;
செய்யுளில் மாத்திரம் வழங்கும் சொல். இது செய்யுட்சொல் லாதலால் வந்தது (திருக்கோ. 1, உரை) .

ceyyuṭ-poruttam,
n. <id. +.
See செய்யுண்முதன்மொழிப்பொருத்தம் .
.

ceyyuṇ-muṭipu,
n. <id. +.
Peculiar forms which words assume in poetry ;
செய்யுளில் மட்டும் வழங்குஞ் சொல்வழக்கு என்மனாரென்பது செய்யுண்முடிபெய்தி நின்றதோர் . . . சொல். (தொல். சொல். 1, சேனா) .

ceyyuṇaṭai,
n. <id. +.
Poetic style ;
செய்யுளில் வழங்கும் நடை .

ceyyuḷ,
n. <id. +.
1. Action;
செய்கை. பாய்த்துள் விக்குள் என்றாற் போலச் செய்யுள் என்பதூஉம் தொழிற்பெயர் (தொல். பொ. 439, உரை).

2. Stanza, verse;
பாட்டு. செய்யுளுறுப்பென . . . வகுத்துரைத்தனரே (தொல். பொ. 313).

3. Poetic composition, poem;
காவியம். உரையிடையிட்ட பாட்டுடைச்செய்யுள் (சிலப். பதி. 87).

4. Commentary;
உரை. யாதொரு செய்யுள் கேட்டாற் றோன்றிய புளகமெய்யுந் துளிபடு கண்ணு முண்டோ வான்றவச் செய்யுள் (திருவாலவா. 19, 6).

5. Cultivated field;
விளைநிலம். (சங். அக.)

ceyyuḷ-vaḻu,
n. <id. +.
Defect in versification ;
யாப்பிலக்கணத்தோடு பொருந்தாத இயல்பினையுடைய குற்றம். (தண்டி. 112) .