koṇṭal,
n. <குணக்கு.
1. East wind;
கீழ்காற்று. கொண்டன் மாமழை பொழிந்த . . . துளி (புறநா. 34, 22).

2. Wind;
காற்று. (பிங்.)

3. East;
கிழக்கு. Naut.

koṇṭalātti,
n. <கொண்டை1+உலாத்து-. [T. koṇdalāṭi, M. koṇṭalāṭi.]
1. Hoopoe, having a beautiful crest erected at will, Upupaepops;
குருவிவகை. (w.)

2. Hill bulbul, Otocompsa jocosa;
ஒருவகைப் பறவை. (M. M. 102.)

3. Madras bulbul, Pyconotus haemorhous;
குருவிவகை. (M. M. 104.)

koṇṭavaṉ,
n. <கொள்-.
Husband;
கணவன்.

koṇṭāṭṭa-k-kā-raṉ,
n. <கொண்டாடு-+.
1. Cheerful, jovial, sociable man;
உற்சாகமுள்ளவன்.

2. Associate, companion;
தோழன். (W.)

koṇṭāṭṭu,
n. <id.
Praise, appreciation, fondling, caressing;
பாராட்டல். கொண்டாட்டும் குலம்புனைவும் (திவ். திருவாய். 4, 9, 3).

koṇṭāraṇiyam,
n. prob. T. koṇda+araṇya.
Thick, impenetrable forest;
நுழையழடியாத பெருங்காடு. கொண்டாரணிய்மான பிரதேசம். Colloq.

koṇṭāṉ-ko-ṭuttāṉ,
n. <id. +.
Persons who have entered into matrimonial alliance by the marriage of their sons and daughters;
கொண்டுங்கொடுத்துஞ் சம்பந்தஞ் செய்தோர். Colloq.

koṇṭi,
n. <கொள்-.
1. Getting possession of, securing, as property;
பிறர்பொருள் முதலியவற்றைக் கொள்ளுகை. நெஞ்சு நடுக்குறூஉக் கொண்டி மகளிர் (மதுரைக். 583).

2. Food;
உணவு. கட்கொண்டிக் குடிப்பாக்கத்து (மதுரைக். 137).

3. [K. koṭṭaja.] Tribute;
கப்பம். கொண்டி வேண்டுவனாயின் (புறநா. 51, 6).

4. Theft;
களவு. கொண்டியிலே பிடியுண்டு (ஈடு, 7, 7, 2).

5. [M. koṇṭi.] Plunder, pillage;
கொள்ளை. கொண்டியும் பெரிதென (புறநா. 78).

6. Abundance;
மிகுதி. கொண்டி யுண்டித் தொண்டையோர் (பெரும்பாண். 454).

7. [T. koṇṭe, K. koṇdegāra.] Insubordinate, naughty person or animal;
அடங்காதவன்-வள்-து. கொந்தி யாயினவா றென்றன் கோதையே (தேவா.710, 7).

8. [M. koṇṭi.] Prostitute, concubine;
பரத்தை. வீழ்ந்த கொண்டிமல்லன் மார்பு மடுத்தனன் (நற். 174).

9. [K. Tu. koṇdi.] corner pin of a door on which it swings;
கதவுகுடுமி.

10. Clamp, cleat of a door lock;
சங்கிலிமாட்டும் இரும்பு.

11. [T. koṇdi.] The pin that holds the share to the plough;
ஏர்க்கொழுமாட்டும் ஆணி. Loc.