2. To give way, burst out, split;
பிளந்து போதல.

3. To be broken;
பேர்தல். முழந்தாள் கிழிந்தானை (பழமொ. 190.

4. To be defeated, to meet with repulse;
தோல்வுயுறுதல். வானவர்போர்கிழிந்து புறந்தர (கம்பரா. முதற்போ. 65).

5. To perish;
அழிதல். என்றுங் கிழியாதென்பாட்டு (தமிழ்நா. 53).

2. Piece of cloth torn off;
கிழிபட்ட துகில். (திவா.)

3. Figure painted on cloth;
சீலையில் எழுதிய சித்திரப்படம். கிழிபிடித்து (திருக்கோ. 74).

4. [M. kiḻi.] Gold or other valuables tied up in a piece of cloth and exhibited as a prize inviting competition in any work of skill;
வெற்றிபெறுவோர்க்குப் பரிசாகச் சீலையில்முடிந்த நிதிப்பொதி. (திவா.)

5. First fruits of grain tied in a bunch and suspended in a temple or dwelling;
கதிர்க்கிழி. (W.)

6. Strip of cloth tied round the waist of a mendicant, mendicant's loin-cloth;
கீளூடை. (W.)

2. That which is torn, tattered garment;
கிழிந்தது.

3. Good-for nothing fellow, useless sluggard;
பயனற்றவன். (W.)

2. Want of proper attention to guests at a feast, meagre distribution of food;
அற்பமாகப் பரிமாறுகை. (J.)