apimāṉam
n. <abhi-māna.
1. Self-respect, sense of honour;
தன்மதிப்பு. (மச்சபு. மன்வந். 22.)

2. Erroneous identification, as of the soul with the body;
அத்தியாசம். செயிரி னாலுட னானெனு மபிமானம் (சூத. சிவ. 12, 38).

3. Love, affection;
பற்று.

4. Joy, enthusiasm;
உள்ளக்களிப்பு. (சூடா.)

apimāṉi-
11 v.tr. <id.
1. To honour, esteem, respect;
மதித்தல்.

2. To take great care of, support, love;
ஆதரித்தல்.

apimukam
n. <abhi-mukha.
1. Face turned towards;
நேர்முகம். வடக்கபிமுகம் (நல். பாரத. கபிலை. 86).

2. Presence;
சன்னிதி. அங்கணாளர்த மபிமுகத்தினில் (பெரியபு. திருஞான. 1083).

apiyuktaṉ
n. <abhi-yukta.
Scholar of high standing;
அறிஞன். (திருக்கோ. நூன்முகம்.)

apirāmam
n. <abhi-rāma.
That which is beautiful, lovely, pleasing, delightful;
அழகானது. கொடுஞ்சமரிற் பட்ட வடுத்துளைத்த கல்லபிரா மம் (தனிப்பா. i, 92, 7).

apirāmi
n. <abhi-rāmi.
Pārvatī, as beautiful;
பார்வதி. (நல். பாரத. உமாமகே. 296.)

apirāmi-y-antāti
n. <id.+.
Name of a popular devotional poem on the goddess Apirāmi of Tirukkaṭavūr by Apirāmi-paṭṭar;
ஒரு நூல்.

apilācai
n.
See அபிலாஷை.
அபிலாசையின்றி யாசாரியனைப் பிறிந்திருப்பா ரார் (உபதேசரத். 64).

apivātaṉam
n. <abhi-vādana.
Respectful salutation which describes the name and lineage of the person who salutes;
தன் கோத்திரம் பெயர் முதலியன கூறிப் பெரியோரைத் தொழுகை. அபிவாதனத்தாற் பெரியோரை வணங்கல் (கூர்மபு. வியாதர்கரும. 8).

apivirutti
n. <abhi-vrddhi.
Growth, prosperity, continuous advancement;
மேன்மேலும் பெருகுகை. தங்குல மபிவிருத்தி யெய்தும் (மச்சபு. சபிண்டீ. 29).

apiṉṉam
n. <a-bhinna.
1. That which is not different;
வேறுபடாதது. (சூத. எக்கிய. பூ. 38, 9.)

2. State of being uninjured, completeness;
சிதைவின்மை.

apiṣiktaṉ
n. <abhi-ṣikta.
One who is anointed, installed, enthroned;
அபிஷேகம் பெற்றவன்.

apīṣṭam
n. <abhīṣṭa.
That which is desired;
பிரியமானது.

aputti-pūruvam
n. <abuddhi-pūrva.
That which is unintentional;
அறியாமல் நிகழ்ந்தது. சிவபுண்ணியம் அபுத்திபூருவம் புத்திபூருவமென் றிருவகைப்படும் (சி. போ. பா. 8,1,2, பக். 169).

aputaṉ
n. <a-budha.
Fool, dolt;
மூடன். (திருக்காளத்.பு.21,11.)