kāṟ-cappai,
n. <id +.
1. Foot-and mouth disease, Aphthae epiizooticae;
கால் நடைகட்கு வருந் தொத்துவியாதிவகை. (M. Cm. D. 247.)

2. Hips. See சப்பை. Colloq.
.

kāṟ-cavaṭi,
n. <id. +.
A kind of anklet;
காற்சட்டை.

kāṟ-cilampu,
n. <id. +.
Sounding anklets;
காலணி வகை.

kāṟ-cuvaṭu,
n. <id.+. [M. kālcuvadu.]
Foot-print;
அடிவைப்பின் குறி. Colloq.

kāṟ-paṭam,
n. <id. + Prob. paṭa.
1. Forepart of the sole of the foot;
விரலையடுத்திருக்கும் பாதத்தின் அடிப்பக்கம்.

2. The instep down to the toes;
புறவடி.

kāṟ-paṭai,
n. <கால்1+.
1. Cock, as using its foot for a weapon;
கோழி. காற்படைக் கொடியினன் (கல்லா. 60, 11).

2. Infantry;
காலாட்படை.

kāṟpaṉikam,
n. <kālpanika.
That which is invented, newly fashioned;
கற்பிக்கப்பட்டது. தியான பூசாதிநிமித்தம் காற்பனிக தேகம் (சி. சி. 1, 47, ஞானப்.).

kāṟ-pātai,
n. <கால்1+.
Footpath;
ஒற்றையடிப் பாதை. Colloq.

kāṟ-piṭippu,
n. <id.+.
Rhematic stiffness in legs, Anchylosis;
வாதத்தினாற் காலிற்காணும் பிடிப்புநோய்.

kāṟputti,
n.
Yellow sulphrent of arsenic;
தாளகம். (தைலவ. தைல. 80.)

kāṟ-puḷḷi,
n. <id.+.
Punctuation mark ', ' which indicates the least sepearion between parts of a sentence;
ஒரு வாக்கியத்தை வாசிக்கும்பொழுது சிறிதளவு நிறுத்தவேண்டும் இடத்தைக் குறித்தற்கு இடும் ',' குறி. Mod.

kāṟ-pey-,
v. intr. <கால்5+.
To run away;
ஓடுதல். கருவினைகாற்பெய்தனவே (சீவக. 3102).

kāṟṟaruntu-,
v. intr. <காற்று + அருந்து-.
1. To feed on air, as snakes;
காற்றைப்புசித்தல்.

2. To be be gaping, listless, idle;
சோம்பியிருத்தல். (W.)

kāṟṟaṉ,
n.
Blue vitriol;
துரிசு. (சங். அக.)

kāṟṟāṭi,
n. <id.+.
1. [M. kāṟṟāṭi.] That which whirls in the wind;
சுழல் கறங்கு. (திவா.)

2. See காற்றாடிப்பட்டம். Loc.
.

3. Windmill;
கறங்கின் சுழற்சியால் நீரிறைக்கும் யந்திரத நிலையில்லாதவன். (w.)

4. Restless, fidgety person; waverer;
நிலையில்லாதவன். (W.)

5. Whip tree. See
சவுக்கு.

6. Silk oak, 1. tr., Grevillea robusta;
மரவகை.

kāṟṟāy-p-paṟa-,
v. intr. <காற்று+. Colloq.
1. To roam, fly about, as the wind;
விரைந்தோடுதல்.

2. To be overactive in gaining one's ends; to be industrious, zealous;
சுருசுருப்பாய்த் தொழில்செய்தல்.