kāraṇa-v-iṭu-kuṟi
n. <id. +.
(Gram.) Noun used in its etymological sense but restricted in application, as mukkaṇaṉ for civaṉ;
முக்கணன் என்றாற்போல, சொல்லின் காரணங் கருதியவழிப் பலர்க்குஞ் செல்லினும், இடுகுறிபோல ஒருபொருட்கே செல்லும் பெயர்ச்சொல். (நன்.62, உரை.)

kāraṇāvattai
n. <kāraṇa + avasthā.
(šaiva.) The major condition of the soul, three in number, viz.,
காரணகேவலம், காரணசகலம், காரணசுத்தம், dist. fr. kāriyāvattai; காரியாவத்தைகட்குக் காரணமாக இருக்கும் அவத்தை. (சிவப். கட். 15.)

kāraṇikkam
n. perh. kāraṇika.
1. History;
சரித்திரம். (W.)

2. Rosary ;
செபமாலை. R.C.

kāraṇikka-jōṭi
n. <id. +.
Quit-rent paid by the accountant ;
கணக்கன் செலுத்தும் வரி. (I.M.P. Tj. 1302.)

kāra-t-tiri
n. <காரம்1 + திரி.
A kind of seton with a corrosive or caustic preparation on it, inserted as in an abscess;
அறுத்த புண்முதலியவற்றில் உட்செலுத்தும் காரமருந்து தோய்த்த சிலைத்திரி. Colloq.

kāra-p-pacai
n. <id. +.
Cement of solder of kuṉṟi-maṇi and alum, used by gold or silver smiths;
குன்றிமணியையும் சீனிக் காரத்தையும் அரைத்துச் சேர்த்துத் தட்டார் உபயோகிக்கும் ஒருவகைப்பசை. (W.)

kāra-p-poṭi
n. <id. +.
Caustic powder ;
எரிவுண்டாக்கும் மருந்து.

kāram
n. <kṣāra. [T. kāramu, K. Tu. Kāra, M. kāram.]
1. Pungency ;
உறைப்பு. (சூடா.)

2. Caustic, corrosive;
கார்ப்புப்பு. (W.)

3. Alkali, soda, potash, impure carbonate of soda ;
சாம்பலுப்பு.

4. Washerman's lye, lixivium ;
சீலையின் அழுக்குவாங்கும் காரம்.

5. Mordant, alkaline preparation for securing fast colours ;
சாயமிடுங் காரம்.

6. Alum ;
சீனிக்காரம்.

7. cf. taṅkara. Borax ;
வெண்காரம்.

8. Pellitory-of Spain, a composite plant. See அக்கரகாரம். (தைலவ. தைல. 112.)
.

9. A mineral poison. See கோளகபாஷணம். (சங்.அக.)
.

10. Ruin, destruction ;
அழிவு. பாவங்கள் யாவையுங் காரமாக்குதலால் (திருக்காளத். பு. 26, 4).

11. Sacred ashes ;
திருநீறு. காரமென்றுரைப்பர் (திருக்காளத். பு. 26, 4).

12. Anger ;
கோபம். அவன் என்மீது காரமாயிருக்கிறான்.

13. Core of timber, hard or solid part of a tree ;
மரவைரம். (மு.அ.)

kāram
n. <bhrṅgāra.
Gold;
பொன். (பிங்.)

kāram-pōṭu-
v. intr. <id. +.
1. To apply caustic, lye, alkali, as in washing clothes ;
ஆடை முதலியவற்றிற்குக் காரம் வைத்தல்.

2. To add pungent ingredients to eatables ;
உணவுப்பொருளுக்குக் காரஞ்சேர்த்தல்.

kāral
n. <கார்3.
See காறல்.
.

kār-aḷa-
v. intr. <கார்+.
To measure paddy ;
நெல்லளத்தல். கோயிலில் காரளக்கும் ராஜராஜப்பல்லவரையனுக்கு (S.I.I. ii, 310).

kār-aṟivu
n. <கார்+.
Knowledge, wanting in discrimination or clouded by bias; confused intellect ;
மயக்கம் பொருந்திய அறிவு. காரறிவாளர்முன் (நாலடி, 311).