kāyā-maram
n. <காய்2- + ஆ neg. +.
Barren tree ;
ஒருபொழுதும் காய்ப்பில்லாத மரம். காயாமரமும் வறளாங்குளமும் (பட்டினத். திருப்பா. திருவேகம். மா.21).

kāyikam
n. <kāyika.
Bodily activity ;
உடம்பினாற்செய்வது. அன்னவைதாங் காயிகமே வாசிக மானதமேயாம் (விநாயகபு, 83, 78) .

kāyitā
n.< U. qāida.
1. Order, rule ;
முறை.

2. Custom, usage, practice ;
வழக்கம்.

kār
n. <கரு-மை. cf. kāl. [T. kāru, K.M. Tu. kār.]
1. Blackness ;
கருமை.

2. That which is back ;
கரியது. களங்கனியைக் காரெனச் செய்தாரு மில் (நாலடி, 103).

3. Cloud ;
மேகம். கார்கலந்த மேனியான் (திவ். இயற். பெரியதிருவந். 86).

4. Rain ;
மழை. வைகறை கார்பெற்ற புலமேபோல் (கலித். 38).

5. Water ;
நீர். (பிங்.)

6. See கார்ப்பருவம். காரு மாலையு முல்லை (தொல். பொ. 6).
.

7. Paddy harvested in the rainy season ;
கார்நெல். காரரிசி மந்தம் (பதார்த்த. 799).

8. Black monkey ;
கருங்குரங்கு. (பிங்.)

9. Goat ;
வெள்ளாடு. (பிங்.)

10. Men's hair ;
ஆண்மயிர். (பிங்.)

11. Rat's hair ;
எலிமயிர். (பிங்.)

12 Black leprosy ;
கருங்குட்டம். காரக்குறைந்து (கலித். 65).

13. Darkness, gloom of night ;
இருள். காரடுகாலை (பரிபா. 12, 85).

14. Ignorance, illusion ;
அறிவு மயக்கம். களவென்னுங் காரறிவாண்மை (குறள், 287).

15. Rancour, deepseated and implacable hatred ;
ஆறாச்சினம். (பிங்).

16. Freshness, greenness ;
பசுமை. காரார் குருந்தோடு (திணைமாலை. 112).

17. Beauty ;
அழகு. (பிங்.)

18. Ripeness, maturity, flowering period, as of a plant ;
செவ்வி. கார்க்குவளை காலுங் கனல் (பு.வெ.12, பெண்பாற். 11).

kār-
11 v. intr. cf. kṣāra.
1. To be pungent, acrid, hot to the taste ;
உறைத்தல். (பிங்.)

2. To be very saltish or brackish ;
உப்புக்கறித்தல். (W.)

kārkkāṉā
n. <U. kārkhāna.
See கார்கானா.
.

kār-k-kuṟaṭṭai
n. <கார்+.
Mussell-shell creeper. See நீலக்காக்கணம். (மலை.)
.

kārkkōṭakaṉ
n.< kārkōṭaka.
1. A divine serpent, one of aṣṭa-mānākam , q.v.;
அஷ்டமாநாகங்களுள் ஒன்றான கடவுட் பாம்பு. (நள. கலிநீங். 13.)

2. A hard-hearted, unfeeling man; strict, exacting person ;
தாட்சிணிய மற்றவன். Colloq.

3. Mineral stone used in snake-bite;
கருடக்கல். (W.)

kārkkōṭaṉ
n. <kārkōṭa.
See கார்க்கோடகன். (சங். அக.)
.

kār-k-kōḻi
n. <id. + prob. கொழு-. (W.)
1. Black horse-gram. See கருங்காணம்.
.

2. Black cumin. See கருஞ்சீரகம்.
.

kār-kātta-vēḷāḷar
n. <கார்+.
An endogamous division of vēḷāḷas, who, according to the Madura Stala Purāṇam, once saved the rain clouds;
வேளாளரில் ஒருவகையார்.

kār-kālam
n. <id. [T. kārukālamu, M. kārkkālam].
See கார்ப்பருவம். (பிங்.)
.

kārkōṇi
n.
Indian turnsole. See தேட்கொடுக்கி. (மலை.)
.

kār-kōḷ
n. <கார்+கொள்-.
1. Lit., that which is absorbed by the clouds, sea ;
கடல். கார்கோண் முகந்த ... மாமழை (திருமுரு. 7).

2. Tooth-brush tree growing on the seashore. See ஓமை. (L.)
.