kāttira-vēyar
n. <id.
A class of Nāgas or serpent demons supposed to inhabit the lower regions, as the children of Kadru;
பாதாளத்தில் வசிக்கும் நாகர் காத்திரவேயரை மன்னன் மைந்தரு மொத்தார் (பாரத. சம்பவ.119).

kāttiri
n. <kṣātra.
See காத்திரம். (பிங்.)
.

kāttiru-
v.tr. <கா-+ இரு-. [Tu. kātonuni.]
1. To wait, expect, watch for look for;
எதிர்பார்த்திருத்தல்.

2. To safeguard, as one's property;
காவல்பூண்டிருத்தல். பொருள் காத்திருப்பனேல் அஆ இழந்தான் (நாலடி, 9).

kāttūṭṭu-
v. tr. <கா-+ஊட்டு-.
To make frequent use of one's dogma in such a way as to make it pleasant;
தனது கொள்கையை அடிக்கடி எடுத்தாண்டு மகிழ்வூட்டுதல். அது நிலைநிற்கைக்காகவும் அத்தைக் காத்தூட்டுகைக்காகவும். (திவ். திருப்பா. 29, வ்யா.).

kāttai
part.
Expletive;
ஓர் அசைநிலை (தொல், சொல் 426, உரை.)

kāttōṭṭi
n.
See காத்தட்டி.
.

kātakaṉ
n. <id.
1. Murderer;
கொலையாளி. (பிங்.)

2. Villain;
கொடியவன்.

kātaṭaippu
n. <id. +.
Deafness occasioned by a fatigue disease, etc.;
நோய்முதலியவற்றால் காதுகேளாமை.

kātam
n. cf. gavyūta.[K. gāvada, gāvuda, M. kātam, Tu. gāvuda.]
Indian league, about 10 miles;
ஏழரை நாழிகைவழி காதம் பலவுந் திரிந்துழன்றேற்கு (திவ். பெரியாழ் 5, 3, 4).

kātampam
n. <kādamba.
1. A kind of swan with dark grey wings;
அன்னப்புள்வகை. (W.)

2. A kind of wood-fowl with long legs;
கானாங்கோழி. (பிங்.)

kātar
n. <U. qādir, [M. kādar.]
The Almighty;
சர்வசக்தியுள்ள கடவுள். Muham.

kātaram
n. <kātara.
1. Timidity, want of courage;
அச்சம். காதரந் தீர்த்தருளும் (திருக்கோ. 117).

2. Effect of evil deeds upon the soul;
தீவினைத்தொடர்பு. (திவா.) காதரமடைந்தாள் போலக் கவலையுஞ் சிறிதுதோன்ற (திருவிளை. வலை. 3).

kātaraṉ
n. <id.
Timid person;
அச்சமுடையவன். (பிங்.)

kātal
n. <காது-.
1. cf. ghāta. killing;
கொல்லுகை. (சூடா.)

2. Fighting;
தாக்குகை. காலனென்மேற் காதலை...மாற்று (மருதூ.84).

3. Cutting in pieces, breaking, snapping;
தறிக்கை. (W.)

4. Cry, chirp of certain birds, as ominous;
ஆந்தைமுதலியவற்றின் ஒலி.

5. Peg for driving out nails;
எதிராப்பு. (W.)