karaṇampalam
n. <id + அம்பலம்.
Ancient name for the office of village headman;
வரிதண்டும் உத்தியோகம். Rd.

karaṇam-pōṭu-
v. intr. <id. +.
1. To tumble heels over head; to gambol;
தலைகீழாகப் பாய்தல். Colloq.

2. To solicit pressingly and persistently; to importune; to crave or beg for;
கெஞ்சுதல்.

3. To do one's utmost; to use all possible means; to leave no stone unturned to accomplish an object;
தன்னாற் கூடியதெல்லாம் செய்தல்.

karaṇa-vātaṉai
n. <id. +.
Sensation, experience, pleasing or painful, as associated either with bodily organs or mental faculties;
இந்திரியங்களின் பழக்கவறிவு. (W.)

karaṇi
n. cf. sajīva-karaṇī.
Medicine;
மருந்து. மருத்துவன் கைக்கரணியுண்ணே (தைலவ. பாயி. 1).

karṇikam
n. <karaṇa.
1. Intellectual power, any one of the four anta-k-karaṇam, q.v.;
அந்தக்கரணம். (W.)

2. A kind of dramatic action or dancing;
கூத்தின்விகற்பம். (W.)

3. Copulation;
கலவி. (சங். அக.)

4. [T. Karaṇikamu.] Office of accountant; See கருணீகரம். Loc.
.

karṇai
n. cf. கரண்டி.
Small trowel;
கொத்துக்கரண்டி. (W.)

karṇai-k-koṭṭi
n. <கரணை2+.
A medicinal plant; See காறற்கொட்டி. (A.)
.

karaṇai-p-pāvaṭṭai
n. <id. +.
See பாவட்டை. (W.)
.

karatala-p-pāṭam
n.
See கடைதலைப்பாடம்.
.

karatalāmalakam
n. <kara-tala + āmalaka.
Lit., a fruit of the myrobalan placed on the palm of the hand; fig., perception at once easy and quite clear;
உள்ளங்கை நெல்லிக்கனிபோல் தெளிவானது. மறைகள் ... கரதலாமலகமதாக வுணர்வில்லவைத்த (செவ்வந்திப்பு. சார. 2).

karanta-kaṟ-paṭai
n. <கர- +.
Covered drainage-channel in a city;
கற்படுத்து மூடப்பெற்ற நகர நீர்க்கால். (சிலப். 14, 65, உரை.)

karantu-varal-eḻiṉi
n. <id. +.
A kind of over-hanging curtain put up on the ancient Indian stage;
நாடகத்திரைச்சீலை. ஒருமுக வெழினியும் பொருமுக வெழினியுங் கரந்துவர லெழினியும் (சிலப்.3, 109-110).