oppi-
11 v. tr. Dial. var. of ஒப்புவி-.
1. To cause to agree;
ஒத்துக்கொள்ளச்செய்தல்.

2. To deliver, surrender, hand over, make over;
ஏற்கும்படி சேர்ப்பித்தல்.

3. To recite by recalling to mind what has been learnt, as a lesson;
பாடத்தை மனனஞ்செய்து சொல்லுதல்.

oppittu-k-koḷ-
v. tr. <ஒப்பித்து+.
To receive; to take charge of, as an office;
ஏற்றுக்கொள்ளுதல். Colloq.

oppil-pōli
n. <id.+ இல்+.
The particle of comparison, pōl, used as a mere expletive without indication any comparison, as in
அவன் இங்குவந்தான் போலும்; ஒப்புமைப் பொருளைக்காட்டாத போல் என்னும் இடைச்சொல். (தொல். சொல். 280.)

oppiṉmai
n. <id.+.
1. Incomparableness, peerlessness, the quality of being unequalled or unparalleled;
நிகரின்மை.

2. Dissimilarity, variation;
வேறுபாடு.

oppu
n. <id. [T. K. M. oppu.]
1. Likeness, similarity resemblance;
போலுகை. உறுப்பொத்தன் மக்களொப் பன்றால் (குறள், 993).

2. Beauty, loveliness, grace;
அழகு. ஒப்புடை யொருவனை யுருவழிய (தேவா. 474, 7).

3. Attention, alertness;
கவனம். ஒப்பொடு கேட்பமென் றுள்ளம் பற்றியே (திருவாலவா. 42, 13).

4. Uniformity, oneness, consonance;
ஒருநன்மை.

5. That which is fit, befitting, proper;
ஏற்புடையது. தீர்த்தயாத்திரைக்குச் செல்கை யொப்பல (திருக்காளத். 1,20)

6. (Log.) Analogy;
உவமையளவை. (சி. சி. அளவை, 1.)

7. Consent, approval;
உடம்பாடு.

8. A form of marriage. See பிராசாபத்தியம். (இறை. 1, 22). 9. See ஒப்பாரி2. (W.)
.

oppukku
adv. <ஒப்பு.
For the sake of formality; for the sake of convention; a contre coeur;
மனப்பூர்வமாக வல்லாமல். அவன் அதை ஒப்புக்குச் செய்தான். Colloq.

oppukkoppāram
n. prob. ஒப்புக்கு + ஒப்பு + ஆர்-.
Entertainment of guests, hospitality;
விருந்தினரை உபசரிக்கை. Loc.

opputal-racītu
n. <ஒப்பு-+.
1. (Legal.) Delivery receipt for property purchased in court sale;
சொத்தைக் கோர்ட்டு ஏலத்தில் எடுத்தற்கு ரசீது. Loc.

2. Acknowledgement receipt;
அனுப்பியதைப் பெற்றுக்கொண்டதற்குத் திரும்பிவருந் தபால் ரசீது. Loc.

oppu-muttu
n. <id.+.
Well shaped pearl; pearl of a round, symmetrical shape;
நல்லுருவமைந்த முத்து. (தண்டி. 29).

oppumai-k-kūṭṭam
n. <ஒப்புமை+.
(Rhet.) Bringing together several objects which have an attribute in common among them for comparison; figure of speech in which an object that has to be either commended for its merit, or condemned for its demerit, is mentioned along with several other
புகழ்தலிலும் இகழுதலிலும் ஒன்றை அதனினும் மிக்க வேறொன்றோடு உவமிக்கும் ஓரலங்காரம் (தண்டி. 78.)