aiyaṉ-pāḻi
n. <ஐயன்+.
Shrine of Aiyaṉār;
சாஸ்தா கோயில். ஐயன்பாழியி லானை (ஈடு, 1, 1, 5).

aiyaṉ-āritaṉār
n. <id.+hārīta.
Name of the author of the Puṟapporuḷ-veṇpā-mālai;
புறப்பொருள் வெண்பாமாலையாசிரியர்.

ai-y-āṟu
n. <ஐந்து+யாறு.
Tiruvādi, a town in Tanjore District with a šiva shrine;
திருவையாறு. (தேவா.)

ai-y-itaḻ
n. <ஐ2+.
Country mallow. See துத்தி. (மூ. அ.)
.

aiyuṟavu
n. <ஐயம்2 + உறு-
Doubt, suspicion;
சந்தேகம். தெளிந்தான்க ணையுறவும் (குறள், 510).

ai-y-eṉal
n. <ஐ2+.
1. Uttering "ஐ!" expressive (a) of wonder; (b) of distress of mental suffering; (c) of assent;
அதிசயக் குறிப்பு. ஐயென்றா ளாயர்மகள் (சிலப். 17, எடுத்துக் காட்டு): வருத்தக்குறிப்பு. ஐயெனமேவிப் பூ நிலமிசையிருக்கும் (சீவக. 1025).: உடன்படற்குறிப்பு. ஐயெனமன்ன னேவ (சீவக. 907).

2. Onom. expression of haste, hurry;
விரைவுக்குறிப்பு. ஐயெனத்தோன்றுவர் (சீவக. 1205).

3. Exclamation expressive of rebuke intended to frighten elephant, horse, bull, etc.;
அதட்டற்குறிப்பு. Colloq.

aiyai
n. <āryā.
1. Pārvatī;
பார்வதி. (பிங்.)

2. Durgā;
துர்க்கை. (பிங்.)

3.Kāḻī
காளி. (பிங்.)

4. Female ascetic;
தவப்பெண். (சூடா.)

5. Wife of one's gure;
குருபத்தினி. (பிங்.)

6. Mistress;
தலைவி. (திவா.)

7. Daughter;
மகள். (பிங்.)

aiyaiyō
int. <ஐயோ+ஐயோ. [T. K. M. Tu. ayyayyō.]
An exclamation of pity, or grief;
இரக்கக்குறிப்பு.

aiyōṉ
n. <ஐ2.
God, lit., a being of subtle essence;
நுண்ணியன். அணுத்தருந் தன்மையி லையோன் (திருவாச. 3, 45).

airāvaṇam
n. <airāvana.
1. Indra's elephant;
இந்திரன் யானை.

2. šiva's elephant, said to have 2,000 tusks;
சிவபிரான் வாகனமாகியயானை.

3. State elephant forming a special feature of the paraphernalia of royalty;
பட்டத்து யானை. (சீவக. 3046, உரை.)

airāvatam
n. <airāvata.
Indra's elephant, said to be in the eastern quarter according to mythology, one of aṣṭa-tīk-kajam, q.v.;
அஷ்டதிக்கஜங்களுள் ஒன்றான இந்திரன்யானை. (திவா.)

ai-vakai-t-tāyar
n. <ஐந்து+.
The five sets of mothers, viz.,
ஈன்றதாய், ஊட்டுந்தாய், முலைத்தாய், கைத்தாய், செவிலித்தாய். (பிங்.)