ēṉāti-nāta-nāyaṉār
n. <ஏனதி1+.
Name of a cononized šaiva saint, on of 63;
அறுபத்து மூவர் நாயன்மாருள் ஒருவர். (பெரியபு.)

ēṉ-um
part. <எனினும்.
An affix having the force of even, if;
என்றாலும். தாமரை முதலிவற்கேனும் (கந்தபு. காமதகன. 83).

ēṉ-eṉ-
v.tr. <id.+.
To make kind enquiries in times of need with a view to offer help;
ஆபத்துக்குதவ விசாரித்தல். பிழைத்தால் வந்தேனென்னும் பேர் (நள. சுயம்வர். 103).

ēṉai
n.
1. Eel, Anguilla;
மலங்குமீன். (திவா.)

2. A musical note;
ஓர் இசைவிகற்பம். (திவா.)

ēṉo-tāṉo-v-eṉal
n.Redupl. of ஏனோ+.
State of being indifferent, callous apathetic;
பராமுகமாதற் குறிப்பு. ஏனோதானோ வென்றிருப்ப தழகோ (தனிப்பா.).

ēṣaṇā-t-tirayam
n. <ēṣāṇā+.
Three worldly attachments. See ஏடணாத்திரயம்.
.

ai
.
Ninth letter and vowel of the Tamil alphabet, diphthong of a and i;
ஒன்பதாம் உயிரெழுத்து.

ai
n.
1. Wonder, astonishment;
வியப்பு. ஐதே யம்ம யானே (தொல். சொல். 385, உரை).

2. Beauty;
அழகு. (பிங்.)

3. Slenderness;
மென்மை. ஐதுவீ ழிகுபெயல் (சிறுபாண். 13).

4. Minuteness, subtleness;
நுன்மை. அணுத்தருந் தன்மையி லையோன் (திருவாச. 3, 45).

5. Phlegm;
கோழை. ஐயினான் மிடறடைப் புண்டு (தேவா. 812, 7).

6. Bronchitis;
கபவியாத. ஐம்முதற் பிணியினா லழுங்கி (பாரத. குருகுல. 22).

7. The fifth note of the gamut;
இளியேன்னும் ஐந்தாம் இசையின் எழுத்து. (திவா.)

8. Lord, master;
தலைவன். என்னைமுன் னில்லன்மின் (குறள், 771).

9. Husband;
கணவன். எனக்கு மாகா தென்னைக்கு முதவாது (குறுந். 27).

10. King;
அரசன். (சூடா.)

11. Guru, priest, teacher;
ஆசான். (அக. நி.)

12. Father;
பிதா. தன்னை சேவடித் தாமரை (சீகாளத்.பு. நான்முக. 124).

13. A prepared arsenic;
சவ்வீர பாஷாணம். (தைலவ. தைல.)

aikka-vāta-caivam
n. <id.+. (šaiva.)
A šaiva sect which denies the āṇavamala to the souls and declares that the souls attain their original pure state when they have gone through the round of births and got themselves rid of all karma, one of aka-p-pura-c-camayam, q.v.;
சைவத்தன் அகப் புறச்சமயத்தொன்று. (சி. பொ. பா. அவை.)

aikkiya-pāvam
n. <id.+ bhāva.
Unity;
ஒற்றுமைத்தன்மை.

aikakaṇṭiyam
n. <aikakaṇṭhya.
Consensus off opinion;
கருத்தொத்திருக்கை. சிவாகமங்களெல்லாம் ஐககண்டியமாகச் சொல்வது (சிவசம. 67).

aikāra-k-kuṟukkam
n. <ஐ1+. (Gram.)
The letter ஐ shortened which, except when it is treated as a distinct letter in the alphabet, never receives its full measure of two māttirai, one of ten cārpeḻuttu, q.v.;
சார்பெழுத்துக்களுள் ஒன்று. (நன். 95, உரை.)