eytu-
5 v. [T. eyidu, M. eytu.] tr.
1. To approach;
அணுகுதல். நெடியோயெய்த வந்தனம் (புறநா. 10).

2. To obtain, acquire, attain;
அடைதல். ஏமம் வைகலெய்தின்றா லுலகே (குறுந். கடவுள் வாழ்த்து).

3. To reach, as a place;
சேர்தல். தூநிறக் கங்கையாள் சூழ யெதினான் (பாரத. குருகுல. 34).

4. To revere;
பணிதல். இளங்கொடியேயெய்தும் (தஞ்சைவா. 386).

5. To leave, forsake; - intr. 1. To be adapted, suitable; 2. To happen, occur; 3. To appear, become, crop up; 4. To be suffficient, adequate;
நீங்குதல். எய்த வில்லாத் திருவின் (தஞ்சைவா. 386). பொருந்துதல். காலத்தோ டெய்த வுணர்ந்து செயல் (குறள், 516). சம்பவித்தல். எட்டி குமர னெய்திய துரைப்போன் (மணி. 4, 64). உண்டாதல். மாசெனக்கெய்தவும் (கம்பரா. சிறப். 6). போதியதாதல். சுனைவாய்ச் சிறுநீரை யெய்தாதென்றெண்ணி

eyppil-vaippu
n. <எய்ப்பு+.
That which is laid by to be of use in a time off adversity;
இளைத்தகாலத்தில் உதவுதற்காக வைக்கப்படும் சேமப்பொருள். அப்பாவென் னெய்ப்பில் வைப்பே யாற்றுகிலேன் (தாயு. பராபர. 25).

eyppu
n. <எய்4-.
1. Weariness, languor;
இளைப்பு. எய்ப்பானார்க் கின்புறு தேனளித்து (தேவா. 189, 3).

2. Time off adversity;
வறுமைக் காலம். எய்ப்பினில் வைப்பென்பது (பழ. 358).

ey-m-māṉ
n. <id.+.
See எய்ப்பன்றி.
எயினர் தந்த வெய்ம்மா னெறிதசை (புறநா. 177, 13).

eyil
n. prob. எய்1-+இல்.
1. Fortress, wall, fortification;
மதில். திருந்தெயிற் குடபாற்சிறுபுழை போகி (மணி. 6, 22).

2. City, town;
ஊர். (திவா.)

eyiṟṟi
n. <எயின்.
Woman of the eyiṉ caste;
எயினச்சாதிப்பெண். சுருங்க ணெயிற்றி (புறநா. 181).

eyiṟ-ataippu
n. <id.+ அதை-.
Inflammation of the gums of the teeth;
பல்லின் அடிவீக்கம். (தைலவ. தைல. 44.)

eyiṟu
n. [M. eyiru.]
1. Tooth;
பல். முல்லையலைக்குமெயிற்றாய் (நாலதி, 287).

2. The gums;
பல்லின் விளிம்பு. (பிங்.)

3. Tusk of the elephant, of the wild hog;
யானை பன்றிகளின் வாய்க்கோடு. கேழலா யிளையெனுந் திருவினையேந்தி னானரோ . . . ஓரெயிற்றினுள் (கம்பரா. கிளை. 119).

eyiṉ
n. prob. எய்1-.
Hunting tribe of the desert tract;
வேடச்சாதி. எயினிடு கடனிது (சிலப். 12, பாடல், 18, 'அணிமுடி.').

eyiṉa-c-cēri
n. <id.+.
See எயின்சேரி. (நன். 212, விருத்.)
.

eraṅ-kāṭu
n. prob. <இறங்கு-+ காடு.
Barren land;
பாழ்நிலம். Loc.