eṭṭakkaram
n. <எட்டு2+ akṣara.
A mantra or prayer of eight syllables in honour of Viṣṇu. See அஷ்டாக்ஷரம்.
அரங்க னெட்டக்கரமே (அஷ்டப். திருவரங்கத்தந். 27).

eṭṭaṭi-viriyaṉ
n. <id.+.
A viper, whose bite is said to prove fatal by the time the victim has walked eight paces;
விரியன்பாம்பு வகை. Colloq.

eṭṭamaṉ
n.
Title of the Zemindars of Ettaiyapuram in the Tinnevelly District;
எட்டையபுரம் ஜமீந்தார்களின் பட்டப்பெயர். குமாரவெட்டமனைச் சேர (தனிப்பா. i, 317, 7).

eṭṭa-viṭu-
v. tr. <எட்ட+.
1. To communicate, inform;
பிறரைக்கொண்டு செய்தி தெரிவித்தல். அவனுக்கு இந்தச் செய்தியை எட்ட விடு.

2. To spread over;
பரப்புதல். எட்டவிட்ட விடுமண லெக்கர் (தேவா. 360, 8).

eṭṭaṉ
n. <K. edda.
Boor, fool;
மூடன். Loc.

eṭṭā-k-kai
n. <எட்டு-+ஆ neg.+.
Distant place, place out of reach;
தூரமான இடம். அவன் எட்டாக்கையிலிருக்கிறான். Colloq.

eṭṭāra-c-cakkaram
n. <id.+.
Stanza, the words of which are so chosen as to admit of the letters thereof being arranged in the form of a wheel with eight spokes and with a common letter in the axle, thus rendering it possible to read the lines, in order, from spoke to spoke through
எட்டு ஆரமுள்ள சக்கரத்துள்ளே எழுத்தெல்லாம் அமையப்பாடும் மிறைக்கவி. (மாறன. 282, உரை.)

eṭṭi
n. <செட்டி. <šrēṣṭhin. [Pkt. sēṭṭi.]
1. Title of distinction conferred on persons of the Vaisya caste;
வைசியர்பெறும் பட்டம். எட்டிகுமர னிருந்தோன் றன்னை (மணி. 4, 58).

2. Title taken by the wife, or daughter of a Vaisya on whom the title of eṭṭi has been conferred;
வைசியசாதிமாதர் பெறும் பட்டம். எட்டி காவிதிப் பட்டந்தாங்கிய மயிலியன்மாதர் (பெருங். இலாவா. 3, 144)

3. The Vaisya caste;
வைசியசாதி. (திவா.)

eṭṭi-nōkku-
v. tr. <எட்டு-+.
1. To look up;
அண்ணாந்துபார்த்தல். இஃதிட்டோ ளார்கொலென் றெட்டிநோக்கினன் (பெருங். நரவாண. 8, 82).

2. To stretch oneself and see;
தாவிப்பார்த்தல்.

eṭṭi-p-pū
n. <id.+.
Golden flower given by a king to the distinguished member of the Vaisya community on whom the title of eṭṭi has been conferred, to be worn as badge of the title;
எட்டிப்பட்டம் பெற்ற வணிகர்க்கு அரசர் கொடுக்கும் பொற்பூ. எட்டிப்பூப்பெற்று (மணி. 22, 113.)

eṭṭiṟ-pattil
adv. <எட்டு2+.
Lit., in eight or ten days; now and then, occasionally;
இடையிடையே (யாழ். அக.)

eṭṭu-
5 v. intr. & tr. [K. eṭṭu, M. eṭṭu.]
1.To reach up to;
ஒன்றையடைய நெருங்குதல். பிறையையெட்டினள் பிடித்து (கம்பரா. சித்திர. 22).

2. To come within reach, approach;
கிட்டுதல். கைக்கு எட்டினது வாய்க்கு எட்டவில்லை.

3. To be attained, realised, gained;
அகப்படுதல். முன்னம் பலர்.... முடிதேடவு மெட்டா (பாரத. அருச்சுனன்றீர். 18.)

4. To be within mental grasp. within the powers of comprehension;
புலப்படுதல். எண்ணுதற்கெட்டா வெழிலார் கழலிறைஞ்சி (திருவாச. 1, 22).

5. To be so shallow, as water, as not to submerge one;
நீர் கழுத்துக்கு மேற்படாதிருத்தல். (J.)

6. To spring, leap up or forward;
தாவிப்பாய்தல். எட்டின வயவரியென (இரகு. திக்குவி. 89).

7. To go out of reach, move away from;
விலகுதல். எட்டி யன்ன மிரிந்துபறக்க (அரிச். பு. நாட்டு. 51.)

8. To be sufficient in length so as to reach, as a rope, the water in a well;
நீளம் போதியதாதல். கிணற்றுக்கு இந்தக்கயிறு எட்டாது.