ulā-p-pō-
v. intr. <உலா+.
To go in procession;
பவனிவருதல்.

ulā-maṭal
n. <உலா+.
Poem in kali-veṇpā metre, in which a man who has beheld an unknown woman in a dream vows to possess her in reality or die by riding a palmyra stem;
ஒரு பிரபந்தம். (இலக். வி. 857.)

ulā-vā-
v. intr.<உலா+.
1. To wander about;
சஞ்சரித்தல். கராமுலாவருபைந்தடமும் (பாரத. நாடு. 8).

2. To move in procession;
பவனிவருதல். வீதிதோ றூர்ந்துலாவருமால் (இரகு. நாட்டுப். 13).

3. To wave, as a flag:
அசைதல். உலாவருபதாகையி னீட்டம் (கந்தபு. யுத்த. முதனாட். 53).

ulimaṇi
n.
A plant growing in hedges and thickets. See நாயுருவி. (மலை.)
.

ulu
n. <உளு-.
Chaff of inferior grains;
தினைமுதலியவற்றின் பதர். (J.)

ulukku-maram
n. <உலுக்கு-+.
Lever;
நெம்பு கட்டை. (W.)

uluttam
n. <id.
See உலுத்தத் தனம்.
.

uluttu-
5 v. tr.
See உலுப்பு-. (J.)
.

uluppai
n. <U. ulūfa.
Presents of fruits, articles of food, etc., offered to great personages; supplies gratuitously given to officials on tour by people or subordinates;
அதிகாரிகள் பெரியோர் முதலியோர்க்கு மரியாதையாக அனுப்பும் உணவுப்பண்டங்கள். உம்பர்கோன்வைத்த வுலுப்பையென (வருணகுலா. 219).

uluppai-koṭu-
v. intr. <id.+.
To give supplies to an inferior or dependent;
படிகொடுத்தல். (W.)

uluvā
n. <id.
See உலுவம். (W.)
.

ulūkam
n. <ulūka.
Rockhorned owl. See கோட்டான். (பிங்.)
.

ulūtam
n. <lūtā.
See உலூதை. (நன். 273, மயிலை.)
.

ulai-
4 v.intr. cf. குலை-.
1. To be disordered, as one's affairs; to become deranged, unsettled, loose; to degenerate in morals or character; to be overripe, as fruit;
நிலைகுலைதல். உலையாமுயற்சி (நீதிநெறி. 51).

2. To perish; to be ruined, as houses, land or crops;
அழிதல். (திவா.)

3. To be afraid; to be agitated in mind;
அஞ்சுதல். (திவா.)

4. To be dispersed, as an assembly; put to rout, as an army;
கலைந்துபோதல். ஒன்னாத் தெவ்வ ருலைவிடத்து (பெரும்பாண். 491).

5. To wander about;
அலைதல். உலகஞ்சுற்றி...உலையவிட் டாயெனின் (தாயு. சுகவாரி, 6).