uyarvuvamai
n. <id.+.
A figure of speech in which a thing in compared to itself. See இயைபின்மையணி. (வீரசோ. அலங். 14.)
.

uyaram
n. <உயர்1-. [M. uyaram.]
1. Height;
ஆள் மரம் முதலியவற்றின் உயரம்.

2. Elevation, eminence, loftiness;
உயர்நிலை.

3. (Astron.) Altitude;
உச்சம். (W.)

uyari
n. <id.
That which is tall, as a palm tree; tall person;
உயரமானது. (W.)

uyal -
3 v. intr.
To wave, shake;
அசைதல். உயலுங்கோதை (பதிற்றுப். 52, 17).

uyavaṟ-peṇṭir
n. <உயவல்+
Women who suffer under very trying austerities enjoined upon widowhood;
கைம்மைநோன்பினால் வருந்தும் மகளிர். பாயின்று வதியுமுயவற் பெண்டிரே மல்லேம் (புறநா. 246).

uyavu
n. <உயவு1-
Distress, trouble, suffering;
வருத்தம். உயவுநோய் கைம்மிக (கலித். 58).

uyavu
5 v. tr. & intr. <உசாவு-.
To take counsel, consult;
உசாவுதல். லஞ்ச மைந்தரொ டுயவி (பாரத. சஞ்சய. 2).

uyavu-ney
n. <உய்3-.
Lubricating oil for the wheels of cars, etc.;
சகடத்திற்கு இடும் எண்ணெய். அஃதா லுயவுநெய் யுட்குளிக்கு மாறு (பழ. 385).

uyav-ai
n. prob. உயவு1-.
1. Jungle;
காடு. (பிங்.)

2. Jungle stream;
காட்டாறு. (பிங்.)

uyāvu-
5 v. tr. <உசாவு-.
To inquire after;
விசாரித்தல்.

uyir -
11 v. [K. usir, M. uyir.] intr.
1. To revive; to regain consciousness; to be re-animated;
உயிர்பெற்றெழுதல்.

2. To be in vigorous functioning activity;
தொழிற்படுதல். அவ்வுடலி னின்றுபயிர்ப்ப வைம்பொறிகள் (சி. போ. 3, 4)

3. To breathe hard;
மூச்செறிதல். உரைதடுமாறா வுயிர்த்து (பாரத. பதினெட். 173).

4. To be wafted as fragrance;
கமழ்தல். உயிர்த்த தாமத்தன (கம்பரா. நிகும். 114).

5. To breathe one's last; -tr.1. To give birth to, bring forth; 2. To smell; 3. To say, declare; 4. (Math.) To multiply a number; 5. To emit, send forth;
இறந்துபடுதல். உயிர்ப்பது மோம்பி (சீவக. 1989). ஈனுதல். குழந்தையை யுயிர்த்தமலடிக் குவமைகொண்டாள் (கம்பரா. உருக்காட். 65).மோத்தல். கண்டு கேட்டுண்டுயிர்த்துற்றறியும் (குறள், 1101).கூறுதல். விட்டுயிர்த் தழுங்கினும் (தொல். பொ. 111). பெருக்குதல். அம்மூ வாறுமுயிரொடு முயிர்ப்ப (நேமிந

uyir
n. <ušīra.
Cuscuss-grass. See இலாமிச்சை. (மலை.)
.