kōṇṭai
n. <ghōṇṭā.
Arecapalm;
கழுகு. (யாழ். அக.)

kōṇal-campā
n. perh. கோணல்+.
A kind of paddy;
நெல்வகை. (விவசா. 1.)

kōṇikkavāyaṉ
n.
A kind of paddy;
நெல்வகை. (A.)

kōṇai-p-perumāṉ
n. <கோணை+.
šiva in His ēkapāta form;
ஏகபாத சிவமூர்த்தம். (காஞ்சிப்பு. சிவபுண். 10.)

kōtaṇṭa-veḷḷam
n. <கோதண்டம்+.
See கோதண்டவெளி. (தக்கயாகப். 334, உரை.)
.

kōtāraṇam
n. <gō-dāraṇa. (யாழ். அக.)
1. Plough;
கலப்பை.

2. Spade, hoe;
மண்வெட்டி.

kōtukam
n.
Long zedoary;
கச்சோலம். (சித். அக.)

kōnturu
n.
Duplicity;
வஞ்சகம். (யாழ். அக.)

kō-p-pata-vāram
n. <கோ+பதம்+.
Tax due to the king;
அரசர்க்குரிய இறை. (T. A. S. ii, 82.)

kōppiyāti
n. <gōpyādhi.
Pledge;
ஈடு. (யாழ். அக.)

kōpattiram
n. <gōbhadra.
Fibre obtained from lotus stalk;
தாமரை நூல். (மூ. அ.)

kō-palīvarttaniyāyam
n. <gō+balīvarda+.
The illustration of the meaning of kō or 'cattle ' being confined to 'cows' because immediately thereafter 'palīvarttam' or 'bull' is mentioned;
'கோ' என்பது பசுவையுங் காளையையுங் குறிக்குமெனினும் அச்சொல்லுக்குப் பின் 'பல¦வர்த்தம்' என்ற சொல் வருவதனால் அது பசுவையே குறிப்பதாகக் கொள்ளும் நியாயம். (திவ். பெரியாழ். 2, 1, 2, வ்யா. பக். 210.)

kōpālacakkaram
n.
An ancient coin;
பழைய நாணயவகை. (பணவிடு, 145.)

kōpi-cāṟṟu-
v. tr. <கோபி+.
To deceive;
ஏமாற்றுதல். Colloq.

kōpuram
n. <gopura.
A kind of sedge;
பெருங்கோரை. (நாநார்த்த.)

kōmaḷāsti
n. <kōmala+asthi.
Cartilage, tendon;
முருந்து. (W.)

kō-muṟai
n. <கோ+.
Revenue;
அரசிறை. நாம் கொள்ளும் கோமுறைகளுமே (S. I. I. V, 312).