uṇṭai-nūl
n. <id.+.
1. Ball of thread;
நூலுண்டை.

2. Woof, weft;
நெசவின் குறுக்கிழை.

uṇṇam
n.
See உடை5. (மலை.)
.

uṇṇā
n. <உள்2+நா.
Uvula;
அண்ணத்துள்ள சிறுநாக்கு. (திவா.)

uṇṇākku-vaḷartti
n. <id.+id.+.
Elongation of the uvula;
சிறுநாக்குவளர்கை.

uṇṇā-mulai
n. <உண்-+.
Pārvatī, worshipped in the shrine at Tiruvaṇṇāmalai;
திருவண்ணாமலையி லெழுந்தருளியிருக்கும் அம்பிகை. உண்ணாமுலை யுமையாளொடு முடனாகியவொருவன். (தேவா. 1025, 1).

uṇṇāḻikai
n. <உள்2+ nādikā.
Innermost sanctuary of a temple;
கர்ப்பக்கிருகம். உண்ணாழிகையா ருமையாளோடு (தேவா. 592, 3).

uṇṇāḻikai-yuṭaiyār
n. <id.+.
Servants told off for duty in the innermost sanctuary of a temple;
கர்ப்பக்கிருகத்திற் கைங்கரியஞ் செய்வோர். (S.I.I. i, 115.)

uṇṇi
n. <உண். [K. M. uṇṇi.]
1. One who eats;
உண்பவன். அப்ப னிரந்துண்ணி (தனிப்பா. i, 35, 66).

2. Acarus, tick on dogs, sheep and cattle;
செந்து வகை. புலிமுகத் துண்ணி பறித்துவிடல் (பழ. 109).

3. Wart;
பாலுண்ணி. (W.)

uṇṇīr
n. <உண்-+நீர்.
Drinking water;
குடிக்கும் நீர். சிற்றூற லுண்ணீரு மாகிவிடும் (வாக்குண். 12).

uṇ-pali
n. <உண்-+.
Alms of food;
பிச்சை. உடைதலியி லுண்பலிதே ரம்பலவன் (திருவாச. 10, 2).

uṇ-maṭai
n. <id.+. (W.)
1. Lower opening of a sluice in a water-course;
அடிமதகுத்திறப்பு.

2. Offerings of fruits, betel, cooked rice and pastries presented to village deities inside the temples, opp. to புறமடை;
கோயிற்குள்ளிடும் படைப்பு.

uṇ-mācu
n. <id.+.
See உண்மலம்.
உண்மாசு கழுவுவது நீறு (திருவிளை. விருத்தகு. 16).

uṇ-muṭiccu
n. <id.+.
A deep-seated knot, said of a treacherous design to inveigle another;
உள்ளாகச் செய்யும் வஞ்சம். (W.)

uṇmai
n. <உள்1. [M. uṇma.]
1. Existence, reality, opp. to இன்மை;
உள்ளது. உண்மையுமா யின்மையுமாய் (திருவாச. 38, 8).

2. State of being; உளதாகை. கூற்றுண்மையால் (நாலடி, 20).
.

3. Nature, intrinsic quality, essence;
உள்ளதன்மை.

4. Sincerity, honesty, probity, veracity, truth;
மெய்ம்மை. (திவா.)

5. Destiny, inevitability of the issue of one's actions;
ஊழ். (குறள், 38, அதி. அவ.)

6. (Log.) Statement regarding natural objects, that such as object has such an attribute, as 'fire burns';
பொருள்களின் இயற்கைக் குணத்தைச் சுட்டிச்சொல்வதாகிய சம்பவமென்னும் பிரமாணம். (சி. சி. அளவை, 1.)