aṉucitam
n. <an-ucita.
Evil;
கெடுதி. இதுக்கு அனுசிதம் பண்ண நினைத்தார் (S. I. I. vii, 252).

aṉu-ceṉmam
n. <anu-janma.
The tenth nakṣatra from one's natal star;
ஒருவன்பிறந்த நட்சத்திரத்திற்குப் பத்தாவது நட்சத்திரம். (இலக். வி. பக். 796.)

aṉuṭṭaṉam
n. cf. அனுட்டணம்.
Common anise;
சோம்பு. (சித். அக.)

aṉutta-cittam
n. <an-ukta+siddha. (Phil.)
What is implicitly established;
சொல்லாமல் முடிவு செய்யப்பட்டது.

aṉuttirākam
n.
A kind of delirium;
சன்னிவகை. (தஞ். சரசு. iii, 194.)

aṉutāram
n. <anucāra.
Protection;
காப்பு. இவர்கள் அனுதாரத்திலுள்ளார் பக்கல் நின்றும் ஓலையாகில் ஆளாகில் வந்தால் (S. I. I. viii, 54).

aṉuppiraviṭṭaṉ
n. <anu-pra-viṣṭa.
One who pervades or dwells within;
உள்ளே நிற்போன்.

aṉupantam
n. <anu-bandha.
1. The origin of a flaw or error;
கோடவுற்பவம். (நாநார்த்த.)

2. (Gram.) The letter between pakuti and vikuti,
பகுதி விகுதியிடையே தொக்கவெழுத்து. (நாநார்த்த.)

3. Obstacle, impediment;
தடை. (சங். அக.)

4. Help;
உதவி. அவர்களுக்கு அனுபந்தஞ்செய்யுமவர்களும் (T. A. S. iii, 195).

aṉupavārūṭam
n. <anubhava+.
That which is based on or supported by experience;
அனுபவத்தை மேற்கொண்டது. Loc.

aṉupavai
n. <anu-bhavā.
Pārvatī;
பார்வதி. அனுபவை பராசக்தி (திருப்பு. 385).

aṉupāvam
n. <anu-bhāva. (நாநார்த்த.)
1. Determination of great men;
பெரியோர் மேற்கொண்ட வுறுதி.

2. Gesture indicative of one's thoughts;
அபிப்பிராயங் காட்டும் அபிநயம்.

3. Greatness;
பிரபாவம்.

aṉupōka-p-paṟṟoḻuku
n. <அனுபோகம்+பற்று+.
Renewal of title-deeds;
சொத்துக்குரிய மூலபத்திரங்களைப் புதுப்பிக்கை. (M. E. R. 213 of 1925.)

aṉumati-
11 v. tr. <anu-mati.
To permit; to consent to;
சம்மதித்தல்.

aṉumanta-virucu
n. <அனுமந்தன்+.
A kind of rocket;
ஆகாசவாண வகை. (T. C. M. ii, 2, 593.)