aṭukiṭai-paṭukiṭai
n. Redupl. of. படுகிடை.
1. Lying down at a person's house determined not to leave the place till the thing asked for is obtained;
நினைத்தது பெறுமளவும் ஒருவன் வீட்டின்முன் படுத்துக்கிடக்கை. (W.)

2. Being completely bedridden, as in illness;
நோய்வாய்ப்படுகை. அடுகிடைபடு கிடையாகக் கிடக்கிறான்.

aṭutti
n. perh. அடர்-. cf. அடத்தி.
Usury;
அக்கிரம வட்டி. (W. G.)

aṭu-naṟā
n. <id.+.
Distilled toddy,
காய்ச்சிய சாராயம். அடுநறா மகிழ்தட்ப (பரிபா. 21).

aṭuppūti
n. <அடுப்பு + ஊது-.
1. Cook;
சமையற்கா-ரன்-ரி.

2. Fool;
மூடன். (மதி. களஞ். ii, 5.)

aṭuvam
n.
Wight's Indian nettle;
மலைப்புன்கு. (L.)

atai-
11 v. perh. அடு-. intr.
To allot;
வகுத்தல்.

To be appropriate to;
தகுந்ததாதல். அக்காலத்துக்கு அடைத்த காற்றுக்கள் (ஈடு, 10, 3, ப்ர. பக். 71).

aṭaikka
adv. <அடை-.
Entirely;
முழுவதும். வீட்டைக்க நோயாயிருக்கிறது.

aṭaikka-p-puṭaikka
adv. <அடை-+புடை-.
Hurriedly, quickly;
விரைவாக. Loc.

aṭaikkala-mātā
n. <id.+.
The Lady of Refuge;
அடைக்கலமளிக்கும் தேவமாதா. R.C.

aṭai-kaṭṭu-
v. tr. <அடை+.
1. To construct a bank or bund;
நீர்ப்பெருக்கைத் தடுக்க வரம்புண்டாக்குதல். அண்டகடாகம் வெடித்து அடைகட்ட வேண்டும்படியிறே அபேக்ஷிதம்பெற்று வளர்ந்தபடி (திவ். அமலனாதி. 2, வ்யா. பக். 34).

2. To place a bar of wood or stone in front of a wheel of a carriage to prevent its motion;
வண்டி நகராதபடி சக்கத்தின் முன் தடை வைத்தல். Loc.

3. To insert a wedge-like piece of wood to raise the wheel of a car or cart;
தேர் வண்டிகளின் சக்கரத்தைத் தூக்க அடியில் முட்டுக்கொடுத்தல். Loc.

aṭai-karai
n. <id.+.
Shore;
கரைப்பக்கம். (குறுந். 175.)

aṭai-kuttu-
v. tr. <id.+.
To mortgage;
அடைமானம் வைத்தல். குடியொடுகுடிபெறும்விலைக்கு அடைகுத்துக என்று (S. I. I. V, 305).

aṭai-cāral
n. <அடை-+.
Heavy monsoon;
பருவகாலத்து அடைமழை. ஆனி முற்சாரல், ஆடி அடைசாரல்.

aṭaicu-palakai
n. <அடைசு-+.
Plank placed above the lintel of a door-frame;
கதவுநிலைகளின் மேல் வைக்குஞ்சூரியப்பலகை. (W.)