jākki-pār-
v. intr. <id.+.
To be defeated by a definite number of points, in a game of cards;
சீட்டாட்டத்திற் குறிப்பிட்ட தடவைகள் தோல்வியுறுதல்.

jākkiratāvastai
n. <jagrat+ava-sthā. (Phil.)
Waking state.
See சாக்கிரம்.

jākaraṇam
n. <jāgarana.
Sleeplessness; keeping awake;
கண்விழிக்கை. ஏகாதசியில் ஜாகரண வரதம் அனுஷ்டித்தல் நலம்.

jākīr
n. <Persn. jāgīr.
Tenure of land, common under Muhammadan government, by which the revenues of a certain tract of land were made over either unconditionally or on condition of performing some public service; hereditary assignment of land and of its rent as annuity
அரசாங்க வூழியத்தன்பொருட்டு ஒரு நிலத்தின் வருவாயைப் பாரம்பரியமாய் ஒருவர் அனுபவிக்கும்படி முகம்மதியராட்சியில் விடப்பட்டு வந்த நிலமானிய வகை. (I. M. P. 1819.)

jākīr-tār
n. <id.+U. dār.
Holder of a jākir;
ஜாகீருக்குரியவன்.

jāṅkalam
n. <jāṅgala.
Dry, wind-swept land;
வெயிலாலும் காற்றாலும் வறண்ட பூமி. (சாரங்க. 8, குறிப்பு.)

jāṭṭi
n. <U. jāṭi.
Whip.
See சாட்டி1.

jāṭṭiyam
n. <jādya.
1. Dulness of intellect;
மடமை.

2. Weakness;
பலஹீனம். உடம்பு ஜாட்டியமா யிருக்கிறது.

3. Illness;
நோய். அவனுடம்பு ஜாட்டியத்தால் மெலிந்திருக்கிறது.

jāṭarākkiṉi
n. <jāṭhara+agni.
Digesting agency.
See சாடராக்கினி. (சாரங்க. 33.)

jāṭi-
11 v. tr. <T. jādintsu.
To chide;
கண்டித்துக் கூறுதல்.

jāṭi
n. <Hind. jhādu.
A kind of broom for sweeping streets, etc.;
தெருவிற்குப்பை பெருக்குங் கருவி.

jāṭumāli
n. <Hind. jhādumāli.
Sweeper.
See சாடுமாலி, 1, 3.

jāṭai-piṭi-
v. intr. <ஜாடை+.
To find a clue, as to theft; to detect a crime, as by observing traces;
துப்பறிதல். (C. G.)

jāṇ
n.
See சாண்.
.