viḻukku
n. cf. விழுது.
1. Fat, suet
ஊன்விசேடம். விழுக்கொடு விரைஇய வெண்ணிணச் சுவையினள் (புறநா. 371).

2. Oiliness, grease;
எண்ணெய்ப்பிசுக்கு.

viḻuṅku-
5 v. tr. [T. miṅgu, K. muṅgu, M. viḻumuṅga.]
1. To swallow, gulp, as food;
மென்றுதின்னாமல் ஒர்சேர வுட்கொள்ளுதல் துண்டிற்பொன் மீன் விழுங்கி யற்று (குறள், 931).

2. To devour; consume; to absorb; to exhaust;
கவளீகரித்தல். அக்கினி எல்லாவற்றையும் விழுங்கிவிட்டது.

3. To utter indistinctly;
தெளிவின்றிப் பேசுதல். (W.)

4. To be hesitant in speech, slurring over words;
வார்த்தைகளை மழுப்புதல். என் விழுங்கி விழுங்கிப் பேசுகிறாய்.

5. To overcome;
வெல்லுதல். வெம்பு காலினை விழுங்கிட . . . உம்பர் மீதினிமிர் வாசுகி யொத்தான் (கம்பரா. இராவணன்தானை. 3).

6. To seize, capture;
கவர்தல். விடையுடை யினநிரை விழுங்கன் மேயினார் (சீவக. 1817).

7. To kill;
கொல்லுதல். கல்லாமந்திரி விழுங்கப் பட்டான் (சீவக. 385).

8. To pervade; to swarm everywhere;
வியாபித்தல். வானகம் விழுங்கினர் விண்ணவர் வெளியின் றென்னவே (கம்பரா. திருவவ. 85).

viḻu-c-ciṟai
n. <விழு4+.
Imprisonment without loss of dignity or honour;
சீரிய சிறைவாசம். விலங்கி வில்லுமிழும் பூணான் விழுச்சிறைப் பட்டபோழ்தும் (சீவக.1167).

viḻu-cumai
n. <விழு1-+.
Heavy burden;
பெரும்பாரம். (யாழ். அக.)

viḻu-t-taṇṭu
n. <id.+.
Large stick for support in walking;
பெரிய ஊன்றுகோல். தொடித்தலை விழுத்தண்டூன்றி (புறநா. 243).

viḻu-t-tāṭṭu-
v. tr. <விழு1-+தாட்டு-.
See விழத்தட்டு-.
.

viḻuttu-
5 v. tr. Caus. of விழு1-. [K. biḷisu.]
See விழு2-. விழுத்தினன் சிரமெனும் வெகுளி மீக்கொள (கம்பரா. இராவணன் வதை. 155).
.

viḻuti
n.
A straggling shrub with simple oblong leaves and greenish flowers, m.sh., cadaba indica;
மருந்துச் செடிவகை.

viḻutu
n. <விழு1-. [K. bilalu, M. viḻudu.]
1. Aerial root, as of the banyan;
ஆலமரம் முதலியவற்றின் கிளைகளினின்று இறங்கும் வேர்த்தொகுதி. (பெரும்பாண். 357, உரை.)

2. Lock of hair;
தலைமயிர் சடையின் ஒருகால். Loc.

3. (Weav.) Heddles;
நெசவுக்கருவி யுறுப்புள் ஒன்று.

4. Lead for sounding;
ஆழமளக்குங் கருவி. Naut.

5. Ghee in congealed state;
இறுகிக் கட்டியான நெய்.

6. Butter;
வெண்ணெய். ஆய்ச்சி விழுதுண்ட வாயானை (திவ். இயற். 3, 25).

7. Fat;
நிணம். (W.)

8. Paste, pulpy mass;
நீர் விட்டரைத்துத் திரட்டியது. இந்த உழுந்து தோசைக் கரைத்தால் விழுது காணுமா?

viḻutu-cāntu
n. <id.+.
Mortar ground to a pulpy mass, dist. fr. iṭicāntu;
மையாக அரைத்த சுண்ணச்சாந்து. Loc.

viḻuntāṉ-koṭṭu
n. <விழு1-+கொட்டு2.
A peculiar beat of drum, indicating the death of a person;
ஒருவன் இறந்த தைக் குறிக்கும் பறைமுழக்கு. Loc.