viciṟi-k-kuruvi
n. < விசிறி+.
White-browed fantail, Leucocerca albo-frontata;
விசிறிபோன்ற வாலுடைய குருவிவகை.

viciṟi-maṭippu
n. < id.+.
A kind of fan-like folding of washed clothes;
வெளுத்த அங்கவஸ்திரத்தில் விசிறிபோல மடிப்புக்கள் ஒன்றன்மேல் ஒன்று அமையும்படி மடிக்கை.

viciṟi-y-eṟi-
v. tr. < விசிறு-+.
To cast away; to throw away;
கழற்றி வீசுதல். அவள் நகைகளை விசிறியெறிந்தாள்.

viciṟu-
5 v. [T. visaru, K. bisudu, M. visaruga.] tr
1. To fan;
விசிறியாற் காற்றெழுப்புதல்.

2. To wave to and fro, brandish;
வாள் முதலியவற்றை வீசுதல். நாந்தகம் விசிறு நம்புருடோத்தமன் (திவ். பெரியாழ். 4, 7, 4).

3. To fling, hurl, cast, as a net;
வலை முதலியவற்றை விரித்தெறிதல். அலைகடல்வாய் மீன்விசிறும் (திருவாச. 8, 2).

4. To whirl round;
சுழற்றுதல். விளங்கனிக் கிளங்கன்று விசிறி (திவ். பெரியதி. 9, 8, 6).

5. To pour forth; to sprinkle;
சொரிதல். இந்து வனலை மொண்டு விசிற (தனிப்பா. ii, 53, 130).

6. To eject, discharge;
வெளித் தள்ளுதல். கிடாரி கருவை விசிறிவிட்டது. Loc.

7. To remove;
போக்குதல். பிறவியுமற விசிறுவர் (தேவா. 618, 4).

8. To swing, as the arms in walking;
கை முதலியன வீசுதல். வேயன தோள்விசிறி (திவ். பெரியதி. 3, 7, 5).

9. To append the symbols of i and ī to the consonants;
உயிர்மெய்களுள் இகர ஈகாரங்களின் குறியாக மேல்வளைவுக்கோடிடுதல். Loc. -intr.

To fan;
விசிறியாற் காற்றடிக்கச் செய்தல்.

viciṣṭāttuvaitam
n. < višiṣṭādvaita.
The doctrine of Rāmānuja, which regards the two entities cittu and acittu, as the body of īšvara the third entity and consequently one with Him;
தத்துவத்திரயங்களுள் சித்து அசித்து என்னும் இரண்டும் ஈசுவரனுக்கு உடலாதலால் அவ்விரண்டும் ஈசுவரனும் ஒன்றே என்று கூறும் ராமாநுஜ மதம்.

vicu
n. < viṣuva.
The time when the sun enters Aries or Libra;
மேஷ துலாராசிகளில் சூரியன் பிரவேசிக்குங் காலம். அயனங்கள் விசுக்கள் சங்கிராந்திகள் (பிரபோத. 39, 15).

vicu
n. < vrṣa.
The 15th year of the Jupiter cycle. See விஷூ. (பெரியவரு.)
.

vicukku-
5 v. tr.
To fan.
See விசிறு-, 1. (J.)

vicukkeṉal
n.
Onom. expr. of quick movement;
விரைந்து செல்லுதற் குறிப்பு. விசுக்கென்று புறப்பட்டு விட்டான். Tinn.

vicuttaṉ
n. < vi-šuddha.
Person of great purity;
மிக்க தூய்மையுடையவன். இப்பரமஞானந்தனை மொழிவுறின் விசுத்தற்கே யடையும் (திருக்காளத். பு. விசிட்டத். 16).

vicutam
n. perh. vi-cyuta.
Snakegourd.
See புடல். (சங். அக.)