vicaṉma
n. perh. vi-janmā.
Son born from the illegitimate union of a Kṣattiriya father and Vaišya mother;
வைசியப் பெண்ணினிடம் க்ஷத்திரியனுக்குச் சோரத்திற் பிறந்த மகன்.

vicaṉa-p-paṭu-
v. intr. <விசனம்1+.
To suffer grief; to be sorrowful;
துக்க முறுதல்.

vicaṉam
n. <vi-jana.
1. Depopulation;
நிர்மானுஷம். (யாழ். அக.)

2. Loneliness;
தனிமை. Loc.

vicaṉam-paṇṇu-
v. itr. <விசனம்1+.
To press, use force, annoy, as causing grief;
நெருக்கித் துன்புறுத்துதல். இக்காசை வைக்கவென்று விசனம்பண்ணினவிடத்து (சோழவமி. 66).

vicākam
n. <višākha.
The 16th nakṣatra;
பதினாறாம் நட்சத்திரம். (திவா.)

vicāka-veḷḷam
n. <விசாகம்2+.
Flood in the Kāvērī during the month of Vaikāci;
வைகாசிமாதத்துவரும் காவிரிப்பெருக்கு.

vicāṇam
n. <viṣāṇa.
Horn of an animal;
விலங்கின் கொம்பு. (நாமதீப. 235.)

vi-cāti
n. <vi-jāti.
1. Different class or caste;
வேறான சாதி.

2. See விசாதி பேதம். சிவத்தினுக்கு விசாதியிலை யென்றுணர்க (வேதா. சூ. 26).
.

vicāy-
4. v. intr.
To go ahead; to proceed further;
மேலிடுதல். விசாய்ந்து வார்த்தைசொல்லாதே கொள் (ஈடு, 6, 2, 4).

vicāracarumar
n.
A canonized šaiva saint.
See சண்டேசுரநாயனார். (பெரியபு. சண்டே. 12.)

vicāraṇai
n. <vi-cāraṇā.
1. Investigation; inquiry;
ஆராய்ச்சி.

2. Judicial trial;
நியாயவிசாரிப்பு.

3. Hospitality;
உபசாரம்.

4. Superintendence;
மேற்பார்வை.

vicāraṇai-k-karttaṉ
n. <விசாரணை1+.
See விசாரணைக்காரன்.
.

vicāraṇai-niya-mastar
n. <id.+.
The Ordinary, an officer of the Roman Catholic church;
ரோமன் கத்தோலிக் கிறிஸ்தவரின் மாதாகோவிலுள்ள ஓர் உத்தியோகஸ்தன். R. C.

vicāratam
n. prob. višārada. (Pros.)
A rhyming quatrain;
பிராசமுள்ள நான் கடிச் செய்யுள்வகை. (W.)

vicāram
n. <vi-cāra.
1. Deliberation, consideration, consultation;
ஆலோசனை. (பிங்.)

2. Unbiased examination with a view to arriving at the truth; investigation;
ஆராய்ச்சி. ஊன்றிய விசாரத்தாலே யுயர்பொரு ளெய்தவேண்டும் (ஞானவா. தாம. 5).

3. Care, concern, solicitude; trouble, anxiety, disquietude;
கவலை. அன்னவிசார மதுவே விசாரம் (பட்டினத். திருப்பா. திரு வேகம்ப. 8).