2. To differentiate;
வேறுபடுத்துதல். நீ ஒருபொருளை விகற்பித்தறியுந் துணையான் அறியுமாறில்லை (இறை. 23, பக். 116). --intr.

1. To differ;
மாறுபடுதல்.

2. (Gram.) To admit of an option or alternative;
ஓர் இலக்கண விதி ஒருகால் வந்து ஒருகால் வாராதிருத்தல். கிளி குறிது, கிளிக்குறிது, தினைகுறிது, தினைக்குறிது என விகற்பித்தன (நன். 176, விருத்.)

2. Bloom, as of countenance;
முகமலர்ச்சி. மதிபோன் றொளி விட் டிலங்கு முகமும் விகாசமும் (திருக்காளத். பு. தாருகா. 15).

3. Evolution, one of two māyātarumam, q.v.;
மாயாதருமம் இரண்டனுள் ஒன்றான விரிகை. வீவிலா மாயை யிதற்கிருதருமஞ் சங்கோச விகாசமாமே (வேதா. சூ. 60).

2. (Gram.) Change in the form of words, allowed as poetic licence.
See செய்யுள்விகாரம். விகாரமனைத்து மேவல தியல்பே (நன். 153).

3. (Gram.) Change in the letters of words in canti, of three kinds, viz., tōṉṟal, tirital, keṭutal;
புணர்ச்சியில் வரும் தோன்றல் திரிதல் கெடுதல் ஆகிய விகாரங்கள். (நன்.)

4. Perturbation, agitation;
மனக்கலக்கம். (W.)

5. Distortion, contortion; ugliness;
அவலட்சணம். அவன் விகாரவடிவமுள்ளவள், Colloq.

6. Evil disposition, of eight kinds, viz., kāmam, kurōtam, lōpam, mōkam, matam, māṟcariyam, iṭumpu, acūyai;
காமம் குரோதம் உலோபம் மோகம் மதம் மாற்சரியம் இடும்பு அசூயை என எண்வகைப்பட்ட துர்க்குணம். (W.)

7. Lasciviousness;
காமவிகாரம். (யாழ். அக.)