vāy-t-tārai
n. <id.+தாரை2. (யாழ். அக.)
1. Edge, as of a weapon;
ஆயுதத்தின் நுனி.

2. See வாய்க்கரை, 1.
.

vāy-t-tuṭukku
n. <id.+.
1. Rashness in speech;
பேச்சிற்காட்டும் ஆத்திரம்.

2. Arrogance in speech;
பேச்சிற்காட்டும் செருக்கு.

vāytal
n.<வாய்1-.
Doorway, entrance;
வாசல். ஒழுகு மாடத்து ளொன்பது வாய்தலும் (தேவா. 338, 7).

vāytaṟ-kūṭu
n.<வாய்தல்1+.
Door-frame;
கதவினிலை. (யாழ். அக.)

vāytā
n. <U. waidā
1. Instalment;
தவணை. (C. G.)

2. Due date, fixed date;
கெடு. Loc.

3. Granting time, adjourning;
கெடுவைத் தள்ளிப்போடுகை.

4. Tax; kist;
வரி. (யாழ். அக.)

vāy-tārai
n.
See வாய்த்தாரை. (யாழ். அக.)
.

vāy-tīṭṭu-
v. tr. <id.+.
To sharpen the edge of, as a weapon;
ஆயுத முதலியவற்றின் முனை தீட்டுதல். கன்மிசை யறிந்து வாய்தீட்டி (பெருங். இலாவாண. 4, 168).

vāy-nāṟṟam
n. <வாய்+.
1. Sweet smell in the mouth;
வாயின் மணம். (திவ். நாய்ச். 7, 1.)

2. Bad smell in the mouth;
வாயிலிருந்து தோன்றுந் தீநாற்றம். (பைஷஜ.)

vāy-nīḷam
n. <id.+.
Caustic tongue;
குறைகூறுந் தன்மை.

vāy-nēr-
v. tr. <id.+.
1. To promise to give or bestow;
தருவதாக வாக்களித்தல். அறைபறை மாயன் மணிவண்ணன் நென்னலே வாய்நேர்ந்தான் (திவ். திருப்பா. 16).

2. To vow to make a specific offering;
நேர்த்திக்கடனைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லுதல். நூறுதடாவில் வெண்ணெய் வாய்நேர்ந்து பராவி வைத்தேன் (திவ். நாய்ச். 9, 6).

3. To give one's consent orally;
பேச்சால் உடன்படுதல். நெஞ்சு நேர்ந்தும் வாய்நேர்ந்துரையா (பெருங். உஞ்சைக். 44, 146).

vāyppa-k-kāṭṭu-
v. tr. <வாய்2-+.
To indicate clearly;
விளங்க உணர்த்துதல். வாய்ப்பக்காட்டல் பாயிரத் தியல்பே (நன். 47).

vāy-p-paṭṭi
n. <id.+பட்டி1.
1. Chatter-box, babbler;
வாய்க்குவந்தபடி பேசுவோ-ன்-ள். வள்ளல்தெரியுமடி வாய்ப்பட்டி யென்றுரைத்தார் (ஆதியூரவதானி, 10).

2. One who eats whatever comes to hand;
கண்டதைத் தின்பவ-ன்-ள்.

vāyppaṭṭai-k-kaḻi
n. <வாய்ப்பட்டை+கழி4.
Bamboo or piece of timber for supporting the tiles at the edge of a roof;
கூரைமுகப்பில் ஓடுதாங்குவதற்கக வைக்கும் மூங்கில் அல்லது மரக்கட்டை.