vātām,
n. cf. vātāma.
See வாதுமை, 1. Madr.
.

vātāri,
n. <vātāri.
1. Castor plant.
See ஆமணக்கு. (மலை.)

2. Margosa;
வேம்பு. (நாமதீப. 301.)

vātāṉuvātam,
n. <vāda + anu-vāda.
Argument and reply;
தருக்கத்தில் நிகழும் தடைவிடைகள். (யாழ். அக.)

vāti,
n. <bādhin.
Tormentor;
வருத்துபவன். அன்றயன் சிரமொன்றற வாதியே (சிவதரு. கோபுர. 223).

vāti,
n. <vādin.
1. One who advocates;
எடுத்துப்பேசுபவன்.சோற்றுத் துறையர்க்கே வாதியாய்ப் பணிசெய் (தேவா. 391, 4).

2. Disputant, debater;
தருக்கிப்பவன். வாதிகையன்ன கவைக்கதி ரிறைஞ்சி (மலைபடு. 112).

3. Complainant, plaintiff; opp. to pirati-vāti;
வழக்குத்தொடுப்போன்.

4. Scholar who by adducing reasons and quoting authorities confutes the statements of his opponent and establishes his own, one of four pulamaiyōr, q. v.;
புலமையோர் நால்வருள், வாதில் ஏதுவும் மேற்கோளு மெடுத்துக்காட்டிப் பிறர் கோள்மறுத்துத் தன்கொள்கையே நிலைநிறுத்துவோன். (யாப். வி. பக். 514.)

5. Alchemist;
இரசவாதி. தோன்றினன் மனமருள் செய்வதோர்வாதி (கந்தபு. மார்க். 116.)

6. (Mus.) See வாதிஸ்வரம்.
.

vātikaṉ,
n. prob.vāsa.
Scent-manufacturer;
நறுமணப்பண்டங்கள் கூட்டுவோன். வாதிகர் கடைத்தலை வாசச்சுண்ணமும் (பெருங். இலாவாண. 2, 95).

vātippu,
n. <வாதி1-.
Trouble, affliction;
துன்பம். முதலை வலைப்பட்டு வாதிப்புண் வேழம் (திவ். பெரியாழ். 2, 10, 8).

vāti-svaram,
n. <vādin+. (Mus.)
Key-note of a musical measure;
ஒரு இராகத்தின் முக்கிய ஸ்வரம்.

vātu,
n. cf. வாத்து4.
Branch of a tree;
மரக்கிளை. Loc.

vātumai.
n. cf. vātāma.
1. Common almond, m. tr., Prunus amygdalus;
மரவகை. (L.)

2. Indian almond 1. tr., Terminalia catappa;
நீண்ட மரவகை.

vātuḷam,
n. <Vātula.
An ancient šaiva scripture in Sanskrit, one of 28 civākamam, q.v.;
சிவாகமம் இருபத்தெட்டனுளொன்று. வாதுள முதலிய தந்திரத் தொகுதி (கந்தபு. சூரனமைச். 129).

vātūkam,
n. perh. vātiga.
Copper;
செம்பு. (மலை.)

vātai,
n. <bādhā.
1. Affliction, torment, distress;
துன்பம். வாதைப்படுகின்ற வானோர் (தேவா. 570, 2).

2. Painful disease;
வேதனை செய்யும் நோய். (பிங்.)