சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3550
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
வழுவாங்கி
vaḻuvāṅkin.A shrub;
பூடு வகை. (சங். அக.)
வழுவாடி
vaḻuvāṭin. <வழுவு+ஆடு-.One who is careless or negligent in one's affairs;
காரியத்தை நழுவ விடுபவன். (சங். அக.)
வழுவாதநாழி
vaḻuvāta-nāḻin. <வழுவு-+ஆ neg.+.Correct measure;
சரியான அளவு படி. நாலுஉழக்கு வழுவாதநாழியால் . . . அட்டுவே னானேன் (S. I. I. i, 115).
வழுவாமை
vaḻuvāmain. <id.+.id.1. Rectitude; integrity;
நேர்மை. (W.)
2. Absence of error; inerrancy;
தவறுறாமை.
வழுவாய்
vaḻu-vāyn. <வழு+.1. Escape;
தப்புகை. வழுவாயுண்டென மயங்குவோள் (மணி. 11, 130).
2. Sin;
பாவம். வழுவாய் மருங்கிற் கழுவாயு முணடென (புறநா. 34, 4).
வழுவி
vaḻuvin.Country fig.
See அத்தி1. (சங். அக.)
வழுவு
-
தல்
vaḻuvu-5 v. intr.1. To err; to swerve from the right; to go astrya;
தவறுதல். தன்னியல் வழாஅது (புறநா. 25).
2. To miss, as a step; to sway down, as a load; to be turned out of a course;
நழுவுதல். முகில் வழுவி வீழ்வன (சூளா. அரசி. 386).
3. To slip;
சறுக்குதல். வழூஉ மருங்குடைய வழாஅ லோம்பி (மலைபடு. 215).
4. To be inaccurate; to be deficient;
குறைவுடையதாதல். வழுவாத நாழி (S. I. I. i, 115).
வழுவு
vaḻuvun. <வழுவு-.See வழு.
.
வழுவுடைக்காமம்
vaḻu-v-uṭai-k-kāmamn. <வழு+உடை-மை+. (Akap.)Improper love.
See பெருந்திணை. (திவா.)
வழுவை
vaḻuvain.Elephant;
யானை. (சூடா.)
வழூஉ
vaḻūun.See வழு. வழூஉச் சொற்கோவலர் (கலித். 106).
.
வழூஉச்சொற்புணர்த்தல்
vaḻūu-c-coṟpuṇarttaln. <வழூஉ+.Employment of improper or inappropriate words and terms, one of ten nūṟ,-kuṟṟam, q.v.;
நூற்குற்றம் பத்தனுள் பிழையுள்ள சொற்றொடர்களை அமைக்குங் குற்றம். (நன். 12.)
வழூஉநிலை
vaḻūu-nilain. <id.+. (Gram.)Erroneous use of words.
See வழுநிலை. (W.)
வழை
vaḻain. perh. வழுவு-.1. Long-leaved two-sepalled gamboge.
See சுரபுன்னை. வழைவளர்சாரல் (கலித். 50).
2. See வழைச்சு. பாக ரிறைவழை மதுநுகர்பு (பரிபா, 11, 66).
.
வழைச்சு
vaḻaiccun.Freshness, as of palm juice; raw or unripe condition;
புதுமை. சாடியின் வழைச்சற விளைந்த . . . நறும்பிழி (பெரும்பாண். 280).
வள்
1
vaḷn. <வண்-மை.1. Fertility; abundance;
வளம். வள்ளிதழ் மாலை (சீவக. 2732).
2. Greatness, largeness;
பெருமை. வள்ளுகிர் (சிறு பாண். 136).
3. Narrowness;
நெருக்கம். (W.)
வள்
2
vaḷn. cf. val.1. Sharpness, pointedness;
கூர்மை. வள்வாயமதி (தேவா. 209, 1). (பிங்.)
2. Sword;
வாள். (பிங்.)
3. Thong, lash;
வார் (சூடா).
4. Sheath;
வாளுறை (அக. நி.)
5. Bridle;
கடிவாளம். புரவி . . . வாங்குவள் பரிய (அகநா. 4).
6. Ear;
காது. (பிங்.)
7. Bed;
படுக்கை. வள்ளே துணியே யிவற்றொடு (ஏலாதி, 50).
வள்
3
vaḷn. <bala.1. Strength;
வலிமை. (பிங்.) வள்வார் முரசு (பு. வெ. 3, 2, கொளு).
2. Cramp-iron, iron-band;
வலிப்பற்றிரும்பு. (பிங்.)
வள்பு
vaḷpun. <வள்2.See வள், 3. மாசற விசித்த வார்புறு வள்பின் (புறநா. 50.)
.
வளவு
vaḷvun. <id.See வள்2, 3. வாய்ந்து பண்ணுக (பு. வெ. 12, இருபால். 3).
.
வள்ளக்கடவு
vaḷḷa-k-kaṭavun. <வள்ளம்+கடவு2.Jetty;
தோணியில் ஏறியிறங்குந் துரை. Nā.
வள்ளக்களி
vaḷḷa-k-kaḷin. <id.+களி2.Boat-race;
தோணிவிடும் பந்தயம். Nā.
வள்ளக்கால்
vaḷḷa-k-kāln. prob. வளை-+ கால்1.1. Bowleg;
வளைந்தகால். Loc.
2. The bamboo lath connecting the levelling wood and the yoke of a field-leveller;
பரம்புப் பலகையை நுகத்தோடு சேர்ப்பதற்குரிய மூங்கிற் பிளவு. Nā.
வள்ளடி
vaḷ-ḷ-aṭin. <வள்2+அடி3.Lobe of ear;
காதினடி. (தைலவ.)
வள்ளம்
vaḷḷamn. [K. baḷḷa, M. vaḷḷam.]1. A dish for use in eating or drinking;
உண்ணுங் கலமாக உதவும் வட்டில்வகை. (பிங்.) வள்ளத்தவனேந்த . . . மதுமகிழ்ந்தார் (சீவக. 2700).
2. Hour-glass; clepsydra;
நாழிகைவட்டில். (சூடா.)
3. See மரக்கால். (பிங்.)
.
4. A measure of grain=4 marakkāl;
நான்கு மரக்கால் கொண்ட அளவு. (W.)
5. A measure of capacity=2 or 4 paṭi;
இரண்டு அல்லது நான்கு படிகொண்ட அளவு. (G. Sm. D. I, i, 286.) (G. Tp. D. I, 178.)
6. Boat made of the trunk of a tree; canoe;
சிறுதோணி. வள்ளப்பட்டன மகரகடலென (கம்பரா. அட்சகு. 28).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3550 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், பிங், வழுவு, nā, சூடா, vaḷḷa, vaḷn, வள்2, வழூஉ, அளவு, measure, புறநா, நான்கு, மரக்கால், வள்ளம், boat, vaḻūu, வழுவி, vaḻu, வழுவாய், improper, கலித், வழைச்சு, words, சீவக
கலைக் களஞ்சியம்
