iḷaṅ-kampu
n. <id.+.
Bulrush millet, sown in September and October, Pennisetum typhoideum;
கம்புவகை. (M. Rd. D. 52.)

iḷaṅ-kaṉṟu
n. <id.+.
1. Young calf;
பசுமுதலியவற்றின் கன்று.

2. Sapling;
மரக்கன்று.

iḷaṅ-kaṣāyam
n. <id.+. (Med.)
Weak decoction, extract not kept on the fire sufficiently long to boil, dist. fr. முதிர்கஷாயம்;
சிறுகக் காய்ச்சிய கஷாயம்.

iḷaṅ-kāy
n. <id.+.
Fruit just formed;
முதிராக்காய். (W.)

iḷaṅ-kāl
n. <id.+.
1. Lit. gentle breeze, genlly applied to the south wind;
தென்றல். இளங்காற் றூத னிசைத்தன னாதலின் (சிலப். 8, 9).

2. Betel creeper recently planted;
வெற்றிலை யிளங்கொடி. (W.)

iḷaṅ-kāl-veṟṟilai
n. <id.+.
Well developed betels plucked from creepers planted comparatively recently;
இளங்கொடியிற் கிள்ளிய முதுவெற்றிலை. (C.G.)

iḷaṅkāṟṟu
n. <id.+.
Gentle breeze;
மந்தமாருதம்.

iḷaṅ-kutti
n.
Dial. var. of இளங்கொற்றி.
.

iḷaṅ-kēḷvi
n. <id.+.
Subordinate supervising officer, as of a temple;
உபவிசாரணைக்கர்த்தா. (கோயிலொ.)

iḷaṅ-koṟṟi
n. <id.+.
Cow that has recently calved;
இளங்கன்றுடைய பசு (W.)

iḷaṅ-kō-y-il
n. <id.+.
Temporary shrine put up for worshipping while a temple is under repair;
பாலாலயம். (T.A.S. i, 177.)

iḷacāṭcacam
n.
Cassia. See கொன்றை. (மலை.)
.

iḷa-cāyam
n. <id.+.
Slight tinge in dyeing;
நன்றாய்ப் பற்றாத சாயம். (W.)

iḷa-civappu
n. <id.+.
Light red, pink;
வெண்சிவப்பு. (W.)

iḷa-cūl
n. <id.+.
1. Young ears of corn which have not yet shot forth;
பயிரி னிளங்கரு. (பிங்.)

2. Embryo;
முதிராக்கருப் பிண்டம். (W.)

iḷan-talai
n. <id.+.
1. Youth, juvenility;
இளமைப்பருவம். இளந்தலைப் பெண்.

2. Lowness of spirit or of circumstances; poverty dejection;
எளிமை. இளந்தலை யுறாதபடி யேகுமின் (பாரத முதற்போர். 59).

3. Lightness;
கனமின்மை. ஆளிளந்தலைகண்டு தோணி மிதக்கும். (W.)

4. The tender part of timber; dist. fr. முதுதலை;
மரத்தின் முற்றாதபாகம். (சர்வார்த்த. சிற்.68.)