vaṇṇikaṉ
n. <varṇika.
Writer;
எழுத்தாளன். (சது.)

vaṇ-pukaḻ
n. <வண்-மை+.
Reputation for liberality;
கொடையால் வருங்கீர்த்தி. வண்புகழ் மூவர் (தொல். பொ. 391).

vaṇakkam
n. <வணங்கு-. [T. vaṅgu K. baggu M. vaṇakkam.]
1. Bending;
வளைகை. வில்வணக்கந் தீங்கு குறித்தமையான் (குறள். 827).

2. Adoration, reverence; worship;
வழிபாடு, குறைவிலா வென்னெடு வணக்கங் கூறி (கம்பரா. தைல. 38).

3. Verses in praise of God, guru, etc., at the commencement of a work, one of maṅkaḷācaraṇai, q. v.;
மங்களாசரணை மூன்றனுள் நூலின் முகப்பில் தெய்வம் குரு முதலியவர்க்கு வணக்கங்கூறுகை. வாழ்த்தும் வணக்கமும் பொருளியல்புரைத்தலுமென மூவகைப்படும் (சி. போ. பா. மங்க. பக். 1).

4. Obedience; submission;
கீழ்ப்படிகை. (யாழ். அக.)

5. Respect, regard;
கவுரவப்படுத்துகை. (யாழ். அக.)

6. Cant for an anna.
அணாவைக்குறிக்கும் குழுஉக்குறி. C. N.

vaṇakku-
5 v. tr. Caus. of வணங்கு- [T. vantsuta K. baggisu.]
1. To bend, make flexible, as the body;
வளைவித்தல்.

2. To make submissive;
பணியச்செய்தல். மழபுலம் வணக்கிய மாவண் புல்லி (அகநா. 61).

vaṇaṅkā-muṭi-maṉṉaṉ
n. <வணங்கு-+ஆ neg.+.
See வணங்காமுடியோன்.
.

vaṇaṅku-
5 v. [K. baggu.] intr.
1. To bend; to yield, as a freed in a flood;
நுடங்குதல். வணங்கிடை (பு. வெ. 7, 27).

2. To be submissive, gentle, modest;
அடங்குதல். வணங்கியவாயினர் (குறள், 419).

3. To perform menial service;
ஏவற்றெழில் செய்தல். நம்மில்வந்து வணங்கியும் (கலித். 76). -- tr.

1. To worship, adore, revere, salute respectfully;
வழிபடுதல். எண்குணத்தான் றாளை வணங்காத் தலை (குறள், 9).

2. To surround, encompass;
சூழ்ந்துகொள்ளுதல். வணங்குமிப் பிறப்பிவை நினையாது (திருவாச. 41, 6).

vaṇar
n. <வணர்-.
Vault, arched roof;
கட்டடவேலை வளைவு. (W.)

vaṇikacūriyar
n. <vaṇiksūrya.
Chief merchants, merchant princes;
வைசியரில் முதன்மை பெற்றோர். வணிகசூரியரே வாரீர் (திருவாலவா. 41, 18).

vaṇikam
n. <vaṇij.
Trade;
வியாபாரம். (W.)

vaṇikar-toḻil
n. <id.+.
Occupations of the Vaišyas, six in number, viz.., ōtal, vēṭṭal, ītal, uḻavu, nirai-y-ōmbal, vāṇikam;
ஒதல் வேட்டல் ஈதல் உழவு நிரையோம் பல் வாணிகம் என்னும் வைசியரது அறுவகைத் தொழில். (தொல். பொ. 75, உரை.)