vaṭi-y-iṭu-,
v. tr. <id.+.
To be filtered;
வடித்தெடுத்தல். தெள்ளிமறை வடியிட்ட வமுதப்பிழம்பே (தாயு. கருணா. 8).

vaṭivaṇaṅku,
n. <வடிவு+அணங்கு.
Beautiful lady, as fair-complexioned;
அழகிய பெண். ஆதிமா மரபின்வரு வடிவணங்கை (திருவாலவா. 11, 3).

vaṭiva-v-uvamam,
n. <வடிவம்+. (Rhet.)
Simile in which the comparison is in respect of shape or form;
உருவத்தை ஒப்பித்துக்கூறும் உவமை. (யாழ். அக.)

vaṭivāḷaṉ,
n. <id.+ஆளன்.
Handsome man;
அழகுள்ளவன். Loc.

vaṭivu,
n. <வடிவம். [T. vaduvu, M. vadivu.]
1. Form, shape;
உருவம் வண்ணந்தானது காட்டி வடிவுகாட்டி (திருவாச. 5, 25).

2. Body;
உடல். (சூடா.)

3. Pudendum muliebre;
அல்குல். (பிங்.)

4. Beauty;
அழகு. வடிவுடை மலைமகள் (தேவா. 618, 7). வடிவார் வயற்றில்லை (திருக்கோ. 139).

5. Fair complexion;
நன்னிறம்.

6. Brightness; lustre;
காந்தி. வடிவாய் நின்வல மார்பினில் வாழ்கின்ற மங்கையும் (திவ். திருப்பல். 2).

7. True word; truth;
மெய்ச்சொல். (அரு. நி.)

vaṭivu-p-pāṉai,
n. <வடிவு2+.
See வடிபானை. (W.)
.

vaṭi-v-eḻuttu,
n. <id.+.
1.A letter, written symbol of an uttered sound, dist. fr. oli-y-eḻuttu;
ஒலியின் குறியாக எழுதப்படும் அட்சரம். (நன். 256, மயிலை.) (பிங்.)

2. Fine writing;
திருந்திய கையெழுத்து. Loc.

vaṭu,
n.
1. cf. வடி5. [K. midi.] Unripe fruit, especially very green mango;
மாம்பிஞ்சு. மாவின் வடுவகிரன்ன கண்ணீர் (திருவாச. 9, 2). (பிங்.)

2. Wart, mole;
உடல்மச்சம். (W.)

3. Scar, cicatrice, wale;
தழும்பு. சாப நோன்ஞாண் வடுக்கொள வழங்கவும் (புறநா. 14).

4. cf. வடி7. Chiselled figure;
உளியாற்செதுக்கின உரு. கூருளி பொருத வடுவாழ் நோன்குறடு (சிறுபாண். 252).

5. Mouth of an ulcer or wound;
புண்வாய். தாழ் வடுப் புண் (பு. வெ. 10, சிறப்பிற். 11).

6. Fault, defect;
குற்றம். வடுவில் வாய்வாள் (சிறுபாண். 121).

7. Reproach;
பழி. வடுவன்று வேந்தன்றொழில் (குறள், 549).

8. Injury, calamity;
கேடு. நாயகன் மேனிக்கில்லை வடுவென (கம்பரா. மருத்து. 5).

9. Fine, black sand;
கருமணல். வடுவா ழெக்கர் மணலினும் பலரே (மலைபடு. 556).

10. Copper;
செம்பு. (பிங்.)

11. Sword;
வாள். (யாழ். அக.)

12. Beetle;
வண்டு. (பிங்.)

vaṭu,
n. <vaṭu.
1. Celibate student;
பிரமசாரி. Loc.

2. See வடுகன்1, 3.
.

3. Bhairava;
வைரவன்.

4. Clever boy;
புத்திசாலிப் பையன். Loc.

vaṭuka-k-kaṭavul,
n. <வடுகன்1+.
Bhairava, a form of šiva;
வைரவ மூர்த்தி. (திவா.)