yāṉai-maṭṭam
n. <id.+ மட்டம்1.
Young elephant;
இளயானை. (யாழ். அக.)

yāṉai-matam
n. <id.+மதம்2.
Must exudation of an elephant, said to issue from seven places, the two temples, the two eyes, the two nostrils and the testes;
யானையின் கபோலம் இரண்டு, கண் இரண்டு, கைத்துவாரம் இரண்டு, கோசம் ஒன்று என ஏழிடங்களினின்று பாய்வதாக கருதப்படும் மதநீர்.

yāṉai-maṟam
n. <id.+. (Puṟap.)
Theme praising the heroic deeds of the king's elephant in battle;
அரசனது யானையின் போர்வீரத்தைச் சிறப்பித்துக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 7, 6.)

yāṉai-mīkkuvam
n. <id.+.
Leathery winged myrobalan.
See ஆனைமீக்குவம்.

yāṉai-muka-paṭām
n. <id.+.
Ornamental cloth overing the forehead of an elephant;
யானையின் முகத்தில் அணியும் அலங்காரச்சீலை. (பிங்.)

yāṉai-mukavaṉ
n. <யானை+முகம்.
Gaṇēša;
விநாயகக் கடவுள். (திவா.)

yāṉai-muḷ
n. prob. id.+.
Buffalo thorn cutch.
See குடைவேல், 2.

yāṉai-y-aṭi
n. <id.+அடி3.
1. The course of the elephant or the rook in a game of chess;
சதுரங்க ஆட்டத்தில் யானைசெல்லும் நெறி.

2. Straight course;
நேர்வழி.

3. Place where an elephant's figure is set in front of an Aiyaṉār temple;
ஐயனார்கோயில் முன்றிலில் யானையுரு நிறுத்தியிருக்குமிடம்.

4. Anything large and round, like the foot of an elephant;
பெரிய வட்டமாயுள்ளது. யானையடி யப்பளம்.

5. A plant;
செடிவகை. Loc.

yāṉai-y-aṇai-taṟi
n. <யானை+அணை1-+.
See யானைத்தம்பம். (பிங்.)
.

yāṉai-y-uṇ-kuruku
n. <id.+உண்-+.
1. A fabulous bird, said to be capable of devouring an elephant.
See ஆனையிறாஞ்சிப்புள். (திவா.)

2. cf. யானைக்குருகு. Cakra bird.
.

3. See சக்கரவாகம், 1.
.

yāṉai-y-ēṟṟam
n. <id.+.
Art of riding an elephant;
யானைமீதேறி அதனையடக்கி நடத்தும் வித்தை. (பதார்த்த.1451, தலைப்பு.)

yāṉai-vaṇaṅki
n. <id.+வணங்கு-.
1. Indian turnsole.
See தேட்கொடுக்கி. (மலை.)

2. See யானைநெருஞ்சி. (மூ. அ.)
.

yāṉai-vāḻai
n. <id.+.
1. A large species of plantain;
பெரிய வாழைவகை.

2. A kind of stunted plantain whose bunches of fruits hang down like an elephant's trunk.
See ஆனைவாழை, 1. (யாழ். அக.)