mōtalai
n. <முகதலை2.
Temporary loan;
கைம்மாற்றுக் கடன். Loc.

mōtira-k-kaḷḷi
n. perh. மோதிரம்+.
A creeper;
கொடிவகை. (மூ. அ.)

mōtira-p-pāṭṭu
n. <id.+.
A dramatic poem;
ஒரு நாடகநூல்வகை. நாடகச் செய்யுளாகிய மோதிரப்பாட்டுங் . . . கடகண்டும் (தொல். பொ. 496, உரை).

mōtira-māṟutal
n. <மோதிரம்+.
Exchange of rings between bride and bridegroom at their marriage;
கிறிஸ்துவருள் விவாகத்தில் மணமகனும் மணமகளும் கணையாழியை மாற்றிக்கொள்ளுகை. Chr.

mōtira-viḷaiyāṭṭu
n. <id.+.
1. An item in the marriage festivities in which the bride and bridegroom pick out a ring dropped into a pot of water;
விவாகத்தில் குடத்துநீரில் மோதிரமிட்டு மணமக்கள் எடுத்து ஆடும் விளையாட்டு. (W.)

2. A children's game of hiding a ring and finding it;
மோதிரத்தை ஒளித்து எடுக்கும் பிள்ளைவிளையாட்டுவகை. Loc.

mōtu-
5 v. tr. [T. K. mōdu M. mōduga.]
1. To hit, strike, smite, butt;
புடைத்தல். (பிங்.) கனகநிற வேத னபயமிட மோதுகரகமல (திருப்பு. 543).

2. To blow against, dash against, push against with force;
தாக்குதல். மோது முதுதிரையால் மொத்துண்டு (சிலப். 7, கட்டுரை, 7).

3. To plaster, put on, as earth to a mud wall;
அப்புதல். சுவர்க்கு மண் மோதுகிறது. (W.)

mōtu
n. [T. mōda.] Loc.
1. Bundle of straw;
வைக்கோற் கட்டு. மோதுகட்டியிழுத்தாய்விட்டது; சுவாமி புறப்படலாம். Loc.

2. Water added to crushed castor-beans and heated, in extracting oil;
எண்ணெய் வடிக்கும் பொருட்டுச் சேர்த்துக் காய்ச்சும் நீர்.

mōntai
n. cf. மொந்தை. [M. mōnda.]
A kind of drum;
தோற்கருவிவகை. மோந்தை முழாக்குழ றாளமொர் வீணை (தேவா. 349, 5).

mōppam-piṭi-
v. tr. <மோப்பம்+.
1. To scent; to discern by smell, as hounds on a track;
வாசனையால் ஒன்றை யறிதல்.

2. To follow a woman with improper desire;
காமவிச்சையுடன் ஒருத்தியைத் தொடர்தல்.

mōppi
n. [T. mōpi, K. mōpu.]
Widow, used disrespectfully;
கைம்பெண். Loc.

mōm-paḻam
n. <id.+.
Delicious, fragrant fruit;
நன்மணமுள்ள கனி. மோம்பழம் பெற்றாற்போலே (ஈடு, 3, 5, 3).

mōyaṉ
n. <U. muyīn.
1. Establishment;
சிப்பந்தியாட்கள். (W.)

2. Members of a temple establishment;
கோயிற் படித்தரக்காரர். Loc.

mōyiṉi
n.
See மோகினி2.
.

mōr
n.
See முகர். (R.)
.