meṉ-koṭi
n. <id.+.
A species of creeper;
கொடிவகை. (பிங்.)

meṉ-col
n. <id.+.
1. Soft, pleasant word;
இனியசொல். (நாமதீப. 668.)

2. Kind word;
அன்பான வார்த்தை. (W.)

meṉ-pāl
n. <id.+ பால்2.
Agricultural tract;
மருதநிலம் வளம் வீங்கிருக்கை . . . மென்பாறோறும் (பதிற்றுப்.75, 8). (பிங்.)

meṉ-puraṭṭu
n. <id.+.
Dealings in money obtained by simple loans and other temporary expedients;
கைம்மாற்றிலே பணம் புரட்டுகை. (யாழ். அக.)

meṉ-mela
adv. <id.+.
Slowly, softly;
மெல்ல மென்மெல வியலி வீதி போந்து (பெருங். வத்தவ, 17, 99).

meṉmai
n. [T. melimi K. melpu M.melivu Tu. meliyuni].
1. Fineness, thinness
நுண்மை.

2. Tenderness, softness;
மிருதுத்தன்மை. கயவென் கிளவி மென்மையு மாகும் (தொல். சொல். 322).

3. (Gram.) See மெல்லெழுத்து மேவு மென்மை மூக்கு (நன். 75).
.

4. Lowness; inferiority;
தாழ்வு மென்சொலேனும் . . . இகழார் (கந்தபு. அவையட. 3).

5. Weakness, infirmity;
வலியின்மை. மேவற்க மென்மை பகைவரகத்து (குறள், 877).

6. Gentleness;
அமைதி. மெல்லிய நல்லாருண் மென்மை (நாலடி, 188).

meṉṟoṭar-k-kuṟṟiyalukaram,
n. <மென்றொடர்+. (Gram.)
The final shortened 'u' in a word, preceded by a soft consonant;
மெல்லொற்றைத் தொடர்ந்துவரும் குற்றியலுகரம். (நன். 94)

meṉṉakai
n. <மெல்+நகை.
Smile;
புன்சிரிப்பு. கவர்தலைச்சூலி மென்னகை விளைத்து (உபதேசகா. சிவவிரத. 163).

meṉṉi
n.
See மென்னை,1. (W.)
.

meṉṉilai
n. <மெல்+நிலை. (Nāṭya.)
A kind of hand-pose;
அபிநயக்கைவகை. (W.)

meṉṉai
n. cf. மன்னை2.
1. Throat;
மிடறு. (W.)

2. Cheek;
கதுப்பு. (யாழ். அக.)

meṉṉai-p-pitikka
adv. <id.+.
To the full, as in eating;
முட்ட. Colloq.

meṉakkeṭu-
v. intr. <வினை+கெடு-.
1. To waste time, labour, etc. See மினக்கெடு-,
வீண்காரியத்தில் மெனக்கெடுகிறன்.

2. To be wasted, as time, labour, etc.;
வீணாதல். என் வேலையெல்லாம் மெனக்கெட்டது.

3. To act with a single purpose, as setting aside everything else;
வேறு வேலைகளைவிட்டு ஒன்றிற் சிரத்தைகொள்ளுதல். அதை மெனக்கெட்டுச் செய்து முடித்தான்.