சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3314
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
மூக்குப்பொடி
mūkku-p-poṭin. <id.+.Snuff;
மூக்கால் உறிஞ்சப்படும் புகையிலைத்தூள். Mod.
மூக்குயர்
-
த்தல்
mūkkuyar-v. intr. <id.+உயர்-To pinch up the nose of a new-born infant to prevent it being flat-nosed;
பிறந்த குழந்தையின் மூக்கைச் சப்பையாகாமலிருப்பதற்காக இழுத்துவிடுதல். அண்ணா வுரிஞ்சி மூக்குயர்த்தார் (சீவக. 2703).
மூக்குரட்டை
mūkkuraṭṭain.See மூக்கிரட்டை. (பைஷஜ.)
.
மூக்குரத்தம்
mūkku-rattamn. <மூக்கு1+.Bleeding from the nose.
See இரத்தபீனசம்.
மூக்குரி
-
த்தல்
mūkkuri-v. tr. <id.+.See மூக்கறு-. அவனை மூக்குரித்துவிட்டான்.
.
மூக்குவட்டகை
mūkku-vaṭṭakain. <id.+.Cup with a nose-shaped lip;
விளிம்பில் மூக்குப்போன்ற வாயுடைய கிண்ணம் (S. I. I. ii, 418.)
மூக்குவாளி
mūkku-vāḷin. <id.+.A ring worn in the nose;
மூக்கணிவகை. (W.)
மூக்குறட்டை
mūkkuṟaṭṭain.See மூக்கிரட்டை. (பதார்த்த. 348.)
.
மூக்குறாங்காற்று
mūkkuṟāṅ-kāṟṟun. perh. முக்கு5 +உறு-+.Cyclone;
சுழல்காற்று. Loc.
மூக்குறிஞ்சு
-
தல்
mūkkuṟicu-v. intr. <மூக்கு1+.To sniff;
ஓசையுண்டாக மூக்கினால் மூச்சை உள்வாங்குதல். மூக்குறிஞ்சி முலையுணாயே (திவ்.பெரியாழ், 2, 2, 2).
மூக்கூளை
mūkkūḷain. <id.+ ஊளை2.See மூக்குச்சளி. (யாழ். அக.)
.
மூக்கை
mūkkain. <மொக்கு. [K. magge.]Bud;
மொட்டு. (சங். அக.)
மூக்கைச்சுளி
-
த்தல்
mūkkai-c-cuḷi-v. intr. <மூக்கு1+.See மூக்குச்சுழி-. (W.)
.
மூக்கைச்சொறி
-
தல்
mūkkai-c-coṟi-v. intr. <id.+.To plead poverty or abject condition, as by rubbing the tip of one's nose.
எளிமை காட்டுதல். தயங்கவைத்தா யெனப்பேசி மூக்கைச் சொறிந்து (திருப்பு. 695).
மூக்கைநெறி
-
த்தல்
mūkkai-neriv. intr. <id.+.See மூக்குச்சுழி-. (W.)
.
மூக்கைப்பிடி
-
த்தல்
mūkkai-p-piṭi-v. intr. <id.+.1. To control the breath, as in devotional exercises;
பிராணாயாமஞ்செய்தல்.
2. To mutter mantras;
மந்திரஞ் செபித்தல். Loc.
மூக்கொலியன்
mūkkoliyaṉn. <id.+.Chank;
சங்கு. (மூ. அ.)
மூக்கொற்றி
mūkkoṟṟin. <id.+ ஒற்று-.1. See மூக்குத்தி, 1, 2. (W.)
.
2. See மூக்கொற்றிக்கோரை. (சங். அக.)
.
3. A climber, Thumbergia racemosa;
கொடிவகை. (W.)
4. See மூக்குத்தி, 3, 4. Loc.
.
மூக்கொற்றிக்கோரை
mūkkoṟṟi-k-kōrain. <மூக்கொற்றி+.A kind of club grass, Scirpus antarcticus;
புல்வகை. (W.)
மூக்கொற்றிப்பூடு
mūkkoṟṟi-p-pūṭun. <id.+. [T. mukkidi.]A plant, Inula indica;
சிறுசெடிவகை. (W.)
மூக்கொற்றிப்பூண்டு
mūkkoṟṟi-p-pūṇṭun. <id.+.See மூக்கொற்றிப்பூடு. (W.)
.
மூக்கொற்றைக்கோரை
mūkkoṟṟai-k-kōrain. <id.+.See மூக்கொற்றிக்கோரை. (W.)
.
மூக்கோட்டை
1
mūkkōṭṭain. <மூக்கு1+.Nostril;
நாசித்துவாரம்.
மூக்கோட்டை
2
mūkkōṭṭain.See முக்கோட்டை. (திவ். பெரியதி. 8, 10, 10, வ்யா.)
.
மூகம்
mūkamn. <mūka.1. Dumbness;
ஊமை.
2. Speechlessness; silence;
மௌனம். (சூடா.)
3. Poverty;
வறுமை. (யாழ். அக.)
4. A kind of fish;
ஒருவகை மீன். (யாழ். அக.)
5. A class of devils;
பைசாசவகை (யாழ். அக.)
மூகன்
1
mūkaṉn. <mūka.1. Dumb man;
ஊமையன். சீறிச்சமண்மூகர் (தக்கயாகப். 189).
2. An Asura;
ஓர் அசுரன். மூகநாமதானவன் (பாரத. அருச்சுனன்றவ. 79).
3. Poor man;
வறிஞன். (யாழ். அக.)
மூகன்
2
mūkaṉn. <மூக்கன்2.Low, mean person;
கீழ்மகன். (திவா.)
மூகா
-
த்தல்
mūkā-v. intr. <மூகம்+ஆ7 -.To be mute or silent;
மௌனமாயிருத்தல். (யாழ். அக.)
மூகி
mūkin.Ragi;
கேழ்வரகு. (நாமதீப. 354.)
மூகை
1
mūkain. <mūka.Dumb person;
ஊமை. (பிங்.)
மூகை
2
mūkain.1. Liver
ஈரற்குலை. (பிங்.)
2. [T. mūka.] Vast horde;
படைக்கூட்டம். நான்முகத்தன மூகைசூழ வமைந்த (தக்கயாகப். 621).
3. of மூதை2. Mistletoe berrythorn;
சங்கஞ்செடி. (சங். அக.)
மூகைமை
mūkaimain. <மூகை1.Dumbness;
ஊமையாயிருக்குந் தன்மை. மூகைமைக் கொள்கையே மிக்கான் (தணிகைப்பு. வீராட்ட. 43).
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3314 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், intr, யாழ், த்தல், nose, மூக்கு1, mūka, mūkku, mūkkai, மூக்கொற்றிக்கோரை, mūkkoṟṟi, mūkaṉn, மூகன், dumbness, மூக்கைச், dumb, தக்கயாகப், பிங், mūkain, மூகை, person, மூகம், mūkkōṭṭain, திவ், மூக்குத்தி, மூக்கொற்றி, poverty, மூக்கிரட்டை, kōrain, மூக்கோட்டை, மூக்கொற்றிப்பூடு, kind, மூக்குச்சுழி
கலைக் களஞ்சியம்
