muṟṟa-veḷi
n. <முற்றம்+ வெளி.
Open space; esplanade;
வெளியிடம். திருமுற்றவெளி.

muṟṟavai
n. <id.+அவ்வை. [K.muttavve.]
Grandmother;
பாட்டி. நற்றவை யென்னைப் பெற்ற முற்றவை (தேவா. 186, 7).

muṟṟaṟivaṉ
n. <id.+.
God, as the omniscient;
[எல்லாமறிந்தவன்] கடவுள்.

muṟṟaṉ
n. <id.
Perfect being;
பூர்ணன். முற்றிலாதானை முற்றனே யென்று மொழியினும் (தேவா. 648, 9)

muṟṟāytam
n. <முற்று+.
The letter 'k' in its full quantity;
தன்மாத்திரையிற் குறைதலில்லாத ஆய்தவெழுத்து. முற்றாய்த மெட்டு (நன். 90, விருத்.).

muṟṟi-
11 v. tr. Caus. of முற்று-.
To complete, finish;
முடித்தல். முடியாக்கருமமாயினும் முடியும் வாயின் முற்றித்து (பெருங். மகத. 1, 69).

muṟṟikaram
n. <முற்று+.
See முற்றியலிகரம். (சங். அக.)
.

muṟṟimai
n. <முற்றி-.
Mature wisdom;
முதிர்ந்த ஞானம். முற்றிமை சொல்லின் (சீவக. 2511).

muṟṟiyal-ukaram
n. <id.+இயல்-+.
(Gram.) The letter 'u ' in its full quantity or sound value;
தனது மாத்திரையிற் குறியாத உகரம் (நன். 164. விருத்.)

muṟṟiyaipu
n. <முற்று+ இயைபு.
(Pros.) Rhyming of the last letter in all the feet of a line;
அடியின் எல்லாச் சீர்க்கண்ணும் இயைபுவரத் தொடுப்பது. (யாப். வி. 48.)

muṟṟil
n. <முன்றில்.
See முற்றம், 1. (யாழ். அக.)
.

muṟṟiḷai
n. <id.+.
Lady, as bedecked with ornaments of finished workmanship;
[வேலைப்பாடு திருந்திய அணிகளை அணிந்தவள்]. பெண். பெற்றிலேன் முற்றிழையை (திவ். பெரியதி. 3, 7, 8).

muṟṟu-
5 v. [T.muduru K. mudu M. muttnga.]
1. To become mature; to ripen;
முதிர்தல். முற்றி யிருந்த கனியொழிய (நாலடி, 19).

2. To be fully grown;
முழுவளர்ச்சி பெறுதல். ஓர் முற்றாவுருவாகி (திவ். திருவாய். 8, 3, 4 ).

3. To be advanced in age;
முதுமையாதல். (பிங்.)

4. To abound, increase;
பெருகுதல். முற்றெரிபோற் பொங்கி (பு. வெ. 8, 16).

5. To become hardened, as the core of a tree;
வைரங்கொள்ளுதல். (சூடா.)

6. To abide, dwell;
தங்குதல். குடகடன் முற்றி (மதுரைக்.238).

7. To be fulfilled, as one's desire;
நிறைவேறுதல். இமையோர்க்குற்ற குறைமுற்ற (கம்பரா. கடல்காண். 11).

8. To come to an end; to be finished;
முடிதல். தங்கரும முற்றுந் துணை (நாலடி, 231).

9. To die;
இறத்தல். மாற்றமுந் தாரானா லின்று முற்றும் (திவ். பெரியாழ். 2, 10, 1).

10. To be similar;
போலுதல். எழுமுற்றுந் தோளார் (சீவக. 1870).--tr.

1. To complete, finish;
செய்துமுடித்தல். வேள்வி முற்றி (புறநா.15).

2. To destroy, kill;
அழித்தல். முற்றினன் முற்றின னென்று முன்புவந்து (கம்பரா. கும்பகர். 311).

3. [T.muttu.] To surround;
சூழ்தல். பாண்முற்றுக நின்னாண்மகி ழிருக்கை (புறநா. 29).

4. [K.muttu.] To besiege, blockade;
வளைத்தல். முற்றிய வகத்தோன் வீழ்ந்த நொச்சியும் (தொல். பொ. 68).

5. To approcah, reach;
அடைதல். அணிகிள ரடுக்கன் முற்றிய வெழிலி (இலக். வி. 754, உரை).

6. To get upon;
மேற்கொள்ளுதல். சுளிமுகத் துவாவின் முற்றி (ஞானா. 26).

7. To become expert in;
தேர்தல். புரவிப்போருங் கரப்பறக் கற்று முற்றி (சீவக. 1678).