mu-p-pētam
n. <id.+. (Phil.)
The three differences, viz., cukata-pētam, cucāti-pētam, icāli-pētam;
சுகதபேதம். சுசாதிபேதம், விசாதிபேதம் என்ற மூன்றுவகை வேறு பாடு. (வேதா. சூ. 27, உரை.)

mu-p-poḻutu
n. <id.+.
See முப்போது. முப்பொழு தேத்திய நால்வர்க்கு (தேவா, திருவெழுகூற. 142, வரி, 7).
.

mu-p-poṟi
n. <மூன்று+.
The three organs of sense.
See திரிகரணம். (திவா.)

mupalaku
n. <U. mublag.
Total, especially written in words instead of figures;
எண்ணினாலன்றி எழுத்தினாற் காட்டும் மொத்தத்தொகை. (C. G.)

mum-m-maṭaṅku
n. <மூன்று+. [T. mummaduga.]
Three times over, three-fold;
மூன்று பங்கு. மும்மடங்கு பொலிந்த முகத்தினன் (கம்பரா. காட்சிப்.19).

mummaṭi-y-ākupeyar
n. <மும்மடி+.
(Gram.) An āku-peyar of treble transference, as kār which literally means black and figuratively means first cloud, secondly rainy season and thirdly the crop of the rainy season;
கருமையென்று பொருள்படுங் கார் என்பது மேகத்தையுணர்த்திப் பின் மழைகாலத்தையுணர்த்திப் பின் மழைக்காலத்துப் பயிரை யுணர்த்துவதுபோல ஒன்றன்மேலொன்றாக மும்முறை சென்று பொருளுணர்த்தும் ஆகுபெயர் வகை. (நன். 290, உரை.)

mu-m-maṇi
n. <id.+.
1. The three gems, viz., puruṭa-rākam, vaiyi-ṭūriyam, kōmētakam;
புருடராகம், வயிடூரியம், கோமேதகம் என்ற மூவகை இரத்தினங்கள். மும்மணியாவன சொன்னபுருடராக முறுவயிடூரியங்கோமேதகமே (திருவாலவா. 25, 22).

2. See மும்மணிக்காசு. முத்தவள்ளியொடு மும்மணிசுடா (பெருங். உஞ்சைக். 34, 203).
.

3. (Buddh.) The three objects of veneration.
See திரிமணி. (மணி. அரும்.)

mummaṇi-k-kōvai
n. <id.+.
1. Necklace of three strings of beads;
மூன்று கொத்துள்ள கழுத்தணிவகை. (W.)

2. A poem of 30 stanzas, in which akaval, veṇ-pā and kali-t-tuṟai occur serially one after another in āntāti-t-toṭai, one of 96 pirapantam, q.v.;
பிரபந்தம் 96-னுள் அகவலும் வெண்பாவும் கலித்துறையும் முறையே மாறிவர அந்தாதித்தொடையாகப் பாடப்பெறும் முப்பது பாடல்களையுடைய பிரபந்த வகை. (இலக். வி. 815.)