சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 325
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
இராயிரம்
ir-āyiramn. <இரண்டு+ஆயிரம்.The number 2,000.
2,000. (தொல். எழுத். 464, உரை.)
இராவடம்
1
irāvaṭamn.Ašoka tree. See அசோகு. (மலை.)
.
இராவடம்
2
irāvaṭamn. <T. rāpidamu.Filing;
அராவுந்தொழில்.
இராவடி
irāvaṭin. <drāvidī.1. Cardamom plant. See ஏலம். (மூ. அ.)
.
2. Greater cardamon. See பேரேலம். (மலை.)
.
இராவணசன்னியாசி
irāvaṇa-caṉṉiyācin. <Rāvaṇa+.One who puts on the cloak of religion or piety with the sinister motive of deceiving others, as Rāvaṇa did when he went in the guise of a hermit to Rāma's forest abode and carried away Sītā;
மோசவேஷக்காரன்.
இராவணம்
1
irā-vaṇamn. prob. இரா+ varṇa.Lamp;
விளக்கு. (W.)
இராவணம்
2
irāvaṇamn. <rāvaṇa.Crying, screaming;
அழுகை. (திருப்பு. 330.)
இராவணன்
1
irā-vaṇaṉn. <இரா(த)+ varṇa.God as being without form;
கடவுள். இராவணன்றனை யூன்றி யருள்செய்த விராவணன் (தேவா. 53, 11).
இராவணன்
2
irāvaṇaṉn. <Rāvaṇa.Rāvaṇa, king of Laṅkā and chief of the Rākṣasas, whose destruction by Rāma forms the subject of the Rāmāyaṇa;
தசக்கிரீவன். (தேவா. 53, 11.)
இராவணன்புல்
irāvaṇaṉ-puln. <id.+.Water-pink, a seashore grass, Spinifex squarrosus, from its resemblance to Rāvaṇa's whiskers;
கடற்கரையிலுள்ள ஒருவகைக் கூரிய புல். (மூ. அ.)
இராவணன்மீசை
irāvaṇaṉ-mīcain. <id.+.See இராவணன்புல். (மூ. அ.)
.
இராவணாகாரம்
irāvaṇākāramn. <id.+ā-kārā.Frightful form, as the terror-striking mien of Rāvaṇa;
பயங்கரவடிவம். இராவணாகாரமாகி (தாயு. மௌன. 9).
இராவணாசுரம்
irāvaṇācuramn. <id.+.Kind of vīṇā;
விணைவகை. (பரத. ஒழிபி. 15.)
இராவணாத்தம்
irāvaṇāttamn. <id.+prob. hasta.An ancient stringed instrument formed with a coconut shell;
ஒருவகைச் சிறுவிணை. (W.)
இராவணி
irāvaṇin. <rāvaṇi.Indrajit, son of Rāvaṇa;
இராவணன்மகன். (கம்பரா. நாகபா. 13.)
இராவிரேகு
irāvirēkun. <T. rāvirēku.1. Jewel in the shape of a bo-leaf worn by children and women on the forehead;
தலையணிகளுளொன்று. (W.)
2. Plate of gold or silver fashioned as a leaf and worn by little girls to cover their nudity;
அரைமூடி. (W.)
இராவு
-
தல்
irāvu-5 v. tr. <அராவு-. [M. irāvu.]To file. See அராவு-.
.
இராவுத்தன
irāvuttaṉan. <U. raut. [cf. Skt. rāja-dūta.]1. Cavalier, horseman, trooper;
குதிரைவீரன்.
2. Title of a certain class of Tamil-speaking Muhammadans;
தமிழ் முகம்மதியரில் ஒரு பிரிவினரின் பட்டப்பெயர்.
இராவுத்தாங்கம்
irāvuttāṅkamn. <id.+ aṅga.Amusement in which men or women ride in disguise through the streets at festivals;
ஒருவகைக்கொண்டாட்டம். (W.)
இராவைக்கு
irāvaikkuindecl. <இரா.For or during night;
இரவுக்கு. இராவைக்குப் போனகப் பழவரிசி. (S.I.I. ii, 146.)
இரவோன்
iravōṉn. <id.Moon;
சந்திரன். முளைத்தன னிராவோன் (திருவாத. பு. புத்தரை. 30.)
இரி
1
-
தல்
iri-4 v. intr.1. To be destroyed, ruined;
கெடுதல். மாறிரியச்சீறி (பு. வெ. 2,9).
2. To retreat; to flee away, as a defeated army; to scamper away through fear;
ஓடுதல். புனலொழுகப் புள்ளிரியும் (நாலடி. 212.)
3. To fall away, as a garment; to drop; to recede;
விலகுதல். உத்தரியங்களு மிரிய வோடுவோர் (கம்பரா. ஊர்தேடு. 51.)
4. To drop, as perspiration; to ebb, as the tide;
வடிதல்.
5.To fear, dread;
அஞ்சுதல். (திவா.)
இரி
2
-
த்தல்
iri-11 v. tr. caus. of இரி1-.1. To rout, defeat;
தோற்றோடச்செய்தல்.
2. To destroy, ruin; to dispel;
கெடுத்தல். வெஞ்சிலைக் காய்ந்திரிக்கும் புருவக்கருங்கண்ணியர் (சீவக. 1769).
3. To drive away, scare away;
ஓட்டுதல். மன்னர் குழூஉக்குரல்... அன்னமிரிக்கும் (கம்பரா. நாட். 32.)
இரிக்கி
irikkin.Scimitar-pod, l. cl., Entada scandens;
பெருங்கொடி வகை. (L.)
இரிசல்
iricaln. <இரி1-.1. Break, crack;
பிளவு. (J.)
2. Alienation of mind, discord;
மனமுறிவு. (J.)
இரிசால்
iricāln. <Arab. irsal.Remittance. See இருசால். Muham
.
இரிசியா
iriciyān. <vrṣyā.Cowhage. See பூனைக்காலி. (மலை.)
.
இரிஞ்சி
iricin. <இலஞ்சி.Pointed-leaved ape-flower. See மகிழ். (மலை.)
.
இரிஞன்
iriaṉn. <இரி2-.Foe, enemy;
பகைவன். (திவா.)
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 325 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், rāvaṇa, கம்பரா, worn, leaf, irāvaṇaṉ, women, அராவு, இரி1, திவா, drop, இராவணன்புல், irāvu, தேவா, இராவணம், rāma, irāvaṭamn, இராவடம், irā, prob, form, இராவணன், varṇa, tamil
கலைக் களஞ்சியம்
