சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - பக்கம் 3196
Word
English & Tamil Meaning (பொருள்)
மிசைஞர்
micaiarn. <மிசை-.Eaters;
உண்பவர். இரும்பிண மிசைஞரின் (ஞானா. 17, 31).
மிசைத்திரள்
micai-t-tiraḷn. <மிசை3+.Ankles;
காற்கரடு. (பிங்.)
மிசைபாடும்புள்
micai-pāṭum-puḷn. <id.+ பாடு-+.The Indian skylark;
வானம்பாடி. துளிநசை வேட்கையான் மிசைபாடும் புள்ளின் (கலித். 46).
மிசைவடம்
micai-vaṭamn. <id.+.Warrior's ankle-ring;
வீரக்கழல். (W.)
மிசைவு
micaivun. <மிசை-.1.Eating;
உண்கை.
2. Food;
உணவு. முழவு மருள் பெரும் பழஞ் சிலைகெழு குறவர்க் கல்கு மிசைவாகும் (புறநா. 236).
மிஞ்சி
1
miṉcin. [K. miṉcu.]Ring worn on the ring-finger or the second toe;
கையில் மோதிரவிரலிலும் காலில் இரண்டாவது விரலிலும் அணியும் மோதிரவகை. கால் மிஞ்சிக்காரன் பின்போனாள் (தனிப்பா. ii,138, 351).
மிஞ்சி
2
micin. <maujī.Waist-cord made of muja grass;
மௌஞ்சி. Colloq.
மிஞ்சிகம்
miṅcikamn.Lock of women's hair;
பெண்பான் மயிர்முடி. (பிங்.)
மிஞ்சிகை
micikain.1.A kind of earring;
குண்டலம். (அக. நி.)
2. cf. மஞ்சிகை. Box;
பேழை. (அரு. நி.)
மிஞ்சிப்போ
-
தல்
mici-p-pō-v. intr. <மிஞ்சு-+.To exceed limits; to go too far;
கைகடந்து போதல். அவர் காரியம் மிஞ்சிப்போய் விட்டது. Colloq.
மிஞ்சினவன்
miciṉavaṉn. <மிஞ்சு-.1. Perverse, unmanageable man;
அடங்காதவன். (W.)
2. One who is pre-eminent;
மேற்பட்டவன். Loc.
மிஞ்சு
1
-
தல்
micu-5 v. [T.K. micu.] tr.To exceed, surpass, transgress;
வரம்பு மீறுதல். Colloq.-intr.
1. To increase;
மிகுதல். பகல்கண்மிஞ்சி (சீவக. 255).
2. To become proud; to be elevated;
செருக்குதல். (W.)
மிஞ்சு
2
micun. <மிஞ்சு-.1. Excess;
மீகுவது. (அக. நி.)
2. cf மிஞிறு. Beetle;
வண்டு. (அக. நி.)
மிஞிறு
miiṟun. <ஞிமிறு.1. Beetle;
வண்டு. (திவா.)
2. Honey bee;
தேனீ. மிஞிறார்க்குங் கமழ்கடாத்த (புறநா. 22).
மிட்டா
miṭṭān. <Hind. miṭṭhā.1. Sub-division of a district;
நாட்டின் உட்பகுதி வட்டம்.
2. Estate, zamin;
ஜமீன்.
3. Experience, enjoyment;
அனுபவம். (யாழ். அக.)
4. Possession;
ஆட்சி. (யாழ். அக.)
5. Right;
சுதந்திரம். (யாழ். அக.)
மிட்டாதார்
miṭṭā-tārn. <id+dhār.Male proprietor of a miṭṭā;
மிட்டாவுக்கு உரியவன்.
மிட்டாதார்னி
miṭṭā-tārṉin. <id.+dhariṇī.Female proprietor of a miṭṭā;
மிட்டாவுக்கு உரியவள். (C. G.)
மிட்டாதாரி
miṭṭā-tārin. <id.+dhārin.That which belongs to a miṭṭātār;
மிட்டாதாருக்குரியது. (R. T.)
மிட்டாய்
miṭṭāyn. <Arab. mītāyi.Sweetmeat;
பண்ணிகாரவகை.
மிட்டாய்க்காரன்
miṭṭāy-k-karaṉn. <மிட்டாய்+.Confectioner, dealer in sweetmeats;
மிட்டாய் விற்பவன்.
மிட்டாயி
miṭṭāyin.See மிட்டாய். (W.)
.
மிடல்
miṭaln.1. Strength;
வலி. மிடல்புக்கடங்காத வெம்முலையோ பாரம் (சிலப். 7, 17).
2. See மிடன், 2, 3. (அரு. நி.)
.
மிடற்றுக்கருவி
miṭaṟṟu-k-karuvin. <மிடறு+.Throat, considered, a musical instrument;
சாரீரக் கருவியாகிய கண்டம். (தக்க யாகப். 638, விசேடக்குறிப்பு.)
மிடற்றுநோவு
miṭaṟṟu-nōvun. <id.+.Laryngitis;
தொண்டைவலி. (M. L.)
மிடறு
miṭaṟun. perh. மிழறு-. [M. midaru.]1. Neck;
கழுத்து. கறைமிட றணியலு மணிந்தன்று (புறநா. 1).
2. Trachea, windpipe;
ஒலியெழும் கண்டவுறுப்பு. தலையினு மிடற்றினு நெஞ்சினு நிலைஇ (தொல். எழுத். 83).
3. Throat;
தொண்டை. மிடறு மெழுமெழுத்தோட வெண்ணெய் விழுங்கி (திவ். பெரியாழ். 3, 2, 6).
4. (Mus.) See மிடற்றுக்கருவி. நரம்பு நம்பியூழ் மணிமிடறு மொன்றாய் (சீவக. 728).
.
5. Lower jaw;
கீழ்வாய். (W.)
6. Draught, a quantity of liquid taken at one swallow;
ஒருவாய் கொண்ட திரவப்பண்டம்.
மிடன்
miṭaṉn. cf. மிடல். (அக. நி.)1. See மிடல், 1.
.
2. cf. mrdāṅkaṇa. Son;
மகன்.
3. cf. mrdāṅka. Moon;
சந்திரன்.
மிடா
miṭān. perh. மடு-. [M. midavu.]1. Large earthen vessel;
தடா. சோறு செப்பினாயிரம் மிடா (சீவக. 692). (பிங்.)
2. Pot;
பானை. (பிங்.)
மிடாச்சு
miṭāccun.Tripterocarp dammar. See குங்கிலியம், 1. (சங். அக.)
.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
பக்கம் 3196 - Chennai Univercity Tamil Lexicon Dictionary - சென்னைப் பல்கலைக்கழகத் தமிழ்ப் பேரகராதி - Tamil-English Dictionary - தமிழ்-ஆங்கில அகராதிகள், miṭṭā, மிஞ்சு, மிட்டாய், பிங், மிடறு, சீவக, யாழ், micai, ring, புறநா, மிடல், colloq, மிடன், throat, மிடா, perh, miṭaṟṟu, மிடற்றுக்கருவி, beetle, exceed, intr, மிஞ்சி, micu, மிஞிறு, proprietor, வண்டு, மிசை, மிட்டாவுக்கு
கலைக் களஞ்சியம்
