māliyam
n. <mālya.
Flower;
பூ. (சங். அக.)

māliyavāṉ
n. <Mālyavān.
1. A Rākṣasa, grandfather and chief counsellor of Rāvaṇa;
இராவணன் பாட்டனும் தலைமையமைச்சனுமான அரக்கன். (கம்பரா. இலங்கைகா. 6.)

2. A mount;
ஒரு மலை. (கந்தபு. அண்டகோ. 34.)

3. Temple with 513 towers and 65 floors;
513 சிகரங்களையும் 65 மேனிலைக்கட்டுக்களையுமுடைய கோயில். (சுக்கிரநீதி, 230.)

māl-iru-cōlai
n. <மால்3+இரு-மை1+.
The Aḻagar Hills, in the Madura District;
மதுரை ஜில்லாவிலுள்ள அழகர் மலை. மாலிருஞ் சோலை யென்னும் மலையை யுடைய மலையை (திவ். பெரியாழ். 2, 7, 11).

māliṉi
n. <mālini
1. Durgā;
துர்க்கை. (பிங்.)

2. Pārvatī;
பார்வதி. (நாமதீப. 20.)

māliṉukkiḷaiyāḷ
n. <id.+இளையாள்.
See மாலினி, 1. (பிங்.)
.

mālukam
n.
See மாலகம். (மலை.)
.

mālutācaṉaṉ
n.
See மாலுதானம். (யாழ். அக.)
.

mālutāṉaṉ
n.
See மாலுதானம். (சங். அக.)
.

mālumi
n. cf. U. muallin. [T. mālimi.]
Captain of a vessel; pilot, navigator;
கப்பலோட்டி. (பிங்.)

māl-ūrti
n. <மால்3+.
Garuda, as the vehicle of Viṣṇu;
[திருமாலின் வாகனம்] கருடன். (யாழ். அக.)

mālai
n. <மால்1-.
1. Evening;
அந்திப்பொழுது. மாலை யுழக்குந் துயர் (குறள், 1135). (பிங்.)

2. Night; midnight;
இரா. (பிங்.) மாலையும்படா விழித்திரளது (தக்கயாகப். 155).

3. Darkness;
இருள். மாலை மென்கேசம் (திருப்பு. 32).

4. Time, opportunity;
சமயம். வஞ்சமென்றுணர்ந்த மாலைவாய் (கம்பரா. திருவவ. 51).

5. Fault;
குற்றம். (தொல். சொல். 396, உரை.)

6. A flaw in emerald;
மரகதக்குற்றவகை. (சிலப். 14, 184, உரை.)

mālai
n. <mālā.
1. Anything strung together;
தொடுக்கப்பட்டது.

2. Garland, wreath of flowers;
தொடுத்த பூந்தொடை. மாலை போற் றூங்குஞ் சினை (கலித். 106, 27)

3. Woman's necklace or string of jewels, beads, etc.;
மாதரணிவடம். (பிங்.)

4. A kind of poem;
பிர பந்தவகை. திருவரங்கத்துமாலை.

5. Line, row;
வரிசை. மாலை வண்டினம் (சீவக. 2397).

6. Cord, bond;
பாசம். மாலையு மணியும் (பரிபா. 5, 67).

7. Woman who sings and dances;
விறலி. பாணர் மாலையர் மாலை யெய்தி (திருவாலவா. 54, 26).

8. Woman;
பெண். (திருக்கோ. 1, உரை, பக். 9.)

mālai-k-kaṇṇaṉ
n. <மாலைக்கண். (W.)
1. Person suffering from night-blindness;
இராக்குருடன்.

2. Purpblindmand;
பார்வைக்குறைவுள்ளவன்.