māntiri
n. <māntrī.
See மாந்திரி தீட்சை. (சைவச. ஆசாரிய. 27.)
.

māntirikaṉ
n.
See மாந்திரீகன். (சி. போ. பா. 9, 2, பக். 390.)
.

māntiriyam
n. <māntrika.
1. See மாந்திரீகம். Colloq.
.

2. A parasitic leafless plant. See கொற்றான். (சங். அக.)
.

māntirīkam
n. <māntrika.
Art of exercising supernatural powers by means of mantras;
மந்திர பலத்தால் விசேஷ சக்தியைச் செலுத்தும் வித்தை.

māntirai
n.
See மாந்தலை. Loc.
.

māntai
n.
1. A disease;
நோய்வகை. (யாழ். அக.)

2. An ancient town of the Cēra kingdom;
சேரனுக்குரிய ஒரு நகரம். (அகநா. 127.)

mā-narakam
n. <மா4+.
Great hell, of eight kinds, viz., cūcimukam, kālakaṭkam, kuratāram, ampariṭam, tattāṅkāram, mātākam, cantāpam, pīpaṟcam;
சூசிமுகம், கால கட்கம், குரதாரம், அம்பரிடம், தத்தாங்காரம், மாதாகம், சந்தாபம், பீபற்சம் என்று எண்வகைப்பட்ட நரகவிசேடம். (சி. போ. பா. 2, 3, பக். 203.)

mā-niruttam
n. <mahā-nrtta.
See மாநிருத்தாதனம். மாநிருத்தங் குஞ்சிதம் வராகம் (தத்துவப். 108).
.

mā-nilam
n. <மா4+.
Earth;
பூமி. மாநிலஞ் சேவடியாக (நற். கடவுள்வாழ்த்து).

mā-nōṉpu
n. <மா4+.
1. The feast on the mahālaya-amāvacai day;
மஹாலய அமாவாசையன்று கொண்டாடும் பண்டிகை. Loc.

2. The festival of nava-rāttiri. See மகாநோன்பு. Colloq.
.

mā-p-piṭi
n. <id.+.
Cake made of flour;
மாவினாற் பிடிக்கப்பட்ட பணியாரம். (யாழ். அக.)

mā-p-piḷḷai
n. prob. id.+.
1. Bridegroom; husband;
மணவாளப்பிள்ளை. உனக்கு நல்ல மாப்பிள்ளை வருவானம்மே (குற்றா. குற. 63).

2. Daughter's husband;
பெண்ணின் கணவன்.

3. Brother-in-law;
மைத்துனன். (நாமதீப.198.)

4. Maternal uncle's son;
மாமன் மகன். (நாமதீப.198.)

5. Paternal aunt's son;
மாமி மகன். (நாமதீப.198.)

6. Younger sister's husband;
தங்கை புருஷன்.

7. [M. māpillā.] Honorary title given to colonists in the West Coast, as Syrian Christians or Arabs;
மலையாளத்திலுள்ள கிறிஸ்தவருக்கும் அரபியருக்கும் வழங்கும் பட்டப்பெயர். (G. M1. D. I. 190.)

8. Moplah, a class of Muhammadans on the West Coast, mostly descended from Arab fathers and Indian mothers;
மலையாள முதலிய மேலைச்சமுத்திரக்கரையில் வாழும் ஒருசார் முகம்மதிய வகுப்பார். (G. M1. D. I, 26.)