maṟal
n. <மறலு-.
1. Hate, enmity;
பகை. (சூடா.)

2. Disagreement;
பிணக்கு. (சூடா.)

3. Fight, war;
போர். (சூடா.)

4. Yama;
இயமன். (சூடா.)

5. Death;
சாவு. (சங். அக.)

6. Height, elevation;
எழுச்சி. (பிங்.)

7. A dance;
கூத்துவகை. (W.)

maṟal
n. <மறு-.
1.Refusal, declining;
மறுக்கை. மறலினை மாற்று (பரிபா. 20, 84).

2. Poverty;
வறுமை. (பிங்.)

3. Fault;
குற்றம். (W.)

maṟali
n. <மறலு-.
1. Yama;
இமயன். (திவா.) மறலி யன்ன களிற்று மிசையோனே (புறநா. 13.)

2. Envy, jealousy;
பொறாமை. (பிங்.)

maṟalai
n. prob. மறல்3.
Person of mean understanding;
புல்லறிவாளன். பொய்யே . . . பயனிலசொ னான்கும் மறலையின் வாயினவாம் (ஏலா. 28).

maṟavaṉ
n. <id.
1. Inhabitant of the desert tract;
பாலைநிலத்தான்.

2. Inhabitant of the hilly tract, hunter, one belonging to the caste of hunters;
மலைவேடன். நம்முடைய குலமறவர் சுற்றத்தாரை (பெரியபு. கண்ணப்ப. 55).

3. Person of Maṟava caste;
மறக்குடியான்.

4. Warrior, hero;
வீரன். உறினுயி ரஞ்சா மறவர் (குறள், 778).

5.Commander, military chief;
படைத்தலைவன். (சூடா.)

6. Cruel, wicked person;
கொடியோன். மறவர் மறவ (பெரும்பாண். 455).

maṟavi
n. <மற-.
1. Forgetfulness;
மறதி. பெருமறவியையோ (நற். 70).

2. Intoxicating liquor;
கள். (சூடா.)

3. Honey;
தேன். மறவிபாய் வருக்கை (அரிச். பு. நாட். 39).

4. Sweet toddy;
பதநீர். (சங். அக.)

5. Forgetful person;
மறதியுள்ளவன். மடிவஞ்சனையின் மறவி (சைவச. ஆசாரிய. 18).

maṟavi
n. <மறு-.
1. Meanness;
இழிவு. (சூடா.)

2. Fault;
குற்றம். (பிங்.)

maṟavai
n. <id.
Anything cruel by nature;
வன்கண்மையுடையது, மறவையாயென்னுயிர்மேல் வந்தவிம் மருண்மாலை (சிலப். 7, 42).

maṟaṉ-uṭai-p-pāci
n. <id.+உடை-+. (Puṟap.)
Theme describing the attaining of vīra-svarga by valourous kings who die defending their forts;
எயில்காத்த சினமன்னர் வீரசொர்க்க மடைந்ததைக் கூறும் புறத்துறை. (பு. வெ. 5, 2, கொளு.)

maṟāṭṭiyar
n.
The Maharāṭ-ṭas. See மராட்டியர். (W.)
.

mari-
4. v. intr.
1. To be turned upside down;
கீழ்மேலாதல். மலைபுசையானை மறிந்து (பு. வெ. 7, 9).

2. To return, recede;
மீளுதல். (திவா.) மறிதிரை (கலித். 121).

3. To turn back; retreat;
முதுகிடுதல். மைந்தர் மறிய மறங்கடந்து (பு. வெ. 6, 14).

4. To fall down;
விழுதல். நிழன்மணிப் பன்றி யற்று மறியுமோ (சீவக. 2201).

5. To bend;
சாய்தல். எரிமறிந்தன்ன நாவின் (சிறுபாண். 196).

6. To rise up, as a wave;
கிளர்தல். மறிகடல் போன்று (திவ். இயற். திருவிருத். 57).

7. To be twisted;
முறுக்குண்ணுதல். திரிந்து மறிந்துவீழ் தாடி (கலித். 15).

8. To go about often; to walk to and fro;
பலகாலுந்திரிதல். நயனாடி நட்பாக்கும் வினைவர்போன் மறிதரும் (கலித். 46).

9. To be checked, arrested;
தடைப்படுதல்.

10. To be ruined in circumstances;
நிலைகுலைதல். ஆம்பன் முகவரக்கன் கிளையொடு மறிய (கல்லா. கணபதி. வாழ்.).

11. To be torn, injured;
அறுபடுதல். உன்காது மறியும் (திவ். பெரியாழ். 2, 3, 6, அரும்.).

12. cf. மரி-. To die;
சாதல். மறிந்த மகன் றனைச்சுட (அரிச். பு. மயான. 38).

13. To frisk about, gambol;
துள்ளுதல். Colloq.