maḻalai
n. <மழ.
1. Prattling, babbling, lisping of children;
குழந்தைகளின் திருந்தாச் சொல். தம்மக்கண் மழலைச்சொற் கேளாதவர் (குறள், 66).

2. Gentle speech, as of women;
மென்மொழி. மழலைவா யின்முறுவற் றையலாள் (சீவக.181).

3. Childhood, tenderness in age;
இளமை. பெருமழலை வெளேற்றினர் (தேவா. 579, 5).

4. Gentle sound, as humming of bees, as tinkling of anklets;
மெல்லோசை. மழலைத் தும்பி (சிலப். 4, 16).

maḻava-rāyaṉ
n. <மழவன்+ராயன்.
Caste title of Kaḷḷar and certain other castes;
கள்ளர்முதலிய ஒரு சார் சாதியினரின் பட்டப்பெயர். Loc.

maḻavu
n. <மழ.
See மழ. (பிங்.)
.

maḻi-
v. tr. cf. maṣ.
To shave, especially the head;
தலையை முண்டனஞ்செய்தல். மழித்தது நீட்டலும் வேண்டா (குறள், 280).

maḻu
n. prob. maṣ.
1. Axe;
கோடாலி. (சூடா.)

2. Battle-axe;
பரசாயுதம். மாமழுச் சூலம் பாடி (திருவாச. 9, 17).

3. Red hot iron, used in ordeals;
பழுக்கக் காய்ச்சிய இரும்பு. ஆரிதவிஷயத்தில் மழுவேந்திக் கொடுத்துக் காரியஞ் செய்யுமவன் (ஈடு, 2, 6, 9).

4. Sea;
கடல். (தக்கயாகப். 457, உரை.)

maḻukkam
n. <மழுங்கு-.
1. Bluntness, want of edge;
கூரின்மை.

2. Reduced circumstances;
நிலைமைத் தாழ்வு. (W.)

3. Dimness; cloudiness; obscurity, as of the sun in an eclipse; fading, as of colour;
ஒளிமழுங்குகை.

4. Dullness of intellect, as from age or disease;
விவேகக்குறைவு.

5. Baldness;
மொட்டை. Loc.

maḻukkal-arici
n. <மழுக்கல்+.
See மழுக்கல். Loc.
.

maḻu-k-kulukku-
v. intr. <மழு1+.
See மழுவெடு-. (யாழ். அக.)
.

maḻu-kūḻai
n. <மழு2+. (J.)
1. Animal deprived of its tail, bobtail;
வாலிழந்த விலங்கு.

2. Blockhead;
மூடன்.

maḻuṅkaṉ
n. <id.
Plain ornament without any delicate workmanship;
வேலைப்பாடில்லாத அணி. (W.)

maḻuṅku-
5 v. intr. <மழுகு-.
1. To be blunt or dull, as an edge or point;
கூர்நீங்குதல். நுதிமழுங்கிய (புறநா. 4).

2. To be obscured, deprived of lustre, of glory; to fade, as a color, as the lustre of a jewel or the glory of a state;
பொலிவழிதல். (திவா.)

3. To disappear; to be lost;
கெடுதல். உரவுத்தகை மழுங்கி (கலித். 120).

4. To become dull in feeling, to lose keenness of intellect;
அறிவு கூர்மைகுறைதல். உதிக்கின்ற புத்தியு மழுங்கிடும் (திருவேங். சத. 15).

5. To be dim, obscure, as the sun or moon in an eclipse or behind a cloud;
ஒளிகுறைதல். கதிர்கண் மழுங்கி மதியு மதிர்வதுபோல் (கலித். 146).

6. To pass by without strict examination, inquiry or notice;
கவனிப்பின்றிப் மறைந்துபோதல். (W.)