mala-t-tuvāram
n. <id.+.
Anus;
உடலினின்று மலங்கழியும் வழி. (C. E. M.)

malatiram
n.
White basil.
See கஞ்சாங்கோரை. 1. (சங். அக.)

mala-nāṉam
n. prob. id.+. (šaiva.)
Bathing in water after smearing one's body with earth taken from a clean spot about six inches below the surface;
சுத்தமானவிடத்தில் எண்விரலுக்குக் கீழாகவுள்ள மண்ணை யெடுத்து மந்திரந் சொல்லி உடம்பிற்றேய்த்து நீரில் முழ்குகை. (தத்துவப். 45.)

mala-p-parutti
n. <id.+.
Coral-flowered ordure tree, l. tr., Sterculia colorata;
நீண்ட மரவகை. (L.)

mala-p-paṟṟu
n. <id.+.
1. See மலபந்தம், 1. (W.)
.

2. See மலபந்தம், 2. (யாழ். அக.)
.

mala-p-puḷu
n. <மலம்+.
Mawworm, as living in excreta;
கீரைப்பூச்சி. (W.)

mala-pantam
n. <id.+.
1. (šaiva.) Bondage of the soul in mu-m-malam;
மும்மலத்தாற் கட்டுண்கை.

2. See மலச்சிக்கல்.
.

mala-paripākam
n. <id.+. (šaiva.)
Stage of a soul when its three malam meet with the causes of their removal;
மலந்தேய்தற்குரிய காரணங்களோடு கூடிய நிலை. மலபரி பாகம் வரவும் (தாயு. மலைவளர். 6).

mala-pāṇṭam
n. <id.+.
Body;
உடல் கிருமிசேர்ந்த மலபாண்டமோ (தாயு. தேசோ. 3).

malam
n. <mala.
1. Excrement, faeces;
பவ்வீ. சலமலம் விடுக்கும்போதும் (காஞ்சிப்பு. ஓழுக்க. 7).

2. Excretions of the body, as semen, menstrual blood, urine, ordure, ear-wax, phlegm, sweat;
சுக்கிலம் சூதகம் மூத்திர முதலிய உடல் மாசு. (சூடா.)

3. Dirt, filth;
அழுக்கு. (பிங்.)

4. Dregs, sediment;
வண்டல். (W.)

5. Rust;
துரு. (யாழ். அக.)

6. (šaiva.) The three impurities of the soul. See மும்மலம்.ṟ
.

7. Sin;
பாவம். (யாழ். அக.)

8. See மலநானம். நானமோ ரெண்வகையா மலசலம் (தத்துவப். 45).
.

9. Camphor;
கர்ப்பூரம். (யாழ். அக.)

malam-pātai
n. <மலை+.
Path in hilly region;
மலைவழி. Nā.

malam-pāṣai
n. <மலை+.
Dialect of the Kanika tribe in the mountains of South Travancore, being a mixture of Malayalam and Tamil;
தென்திருவாங்கூர்ச்சீமையில் கணிகரென்னும் மலைச்சாதியார் பேசும் மலையாளமுந் தமிழுங் கலந்த பாஷை. (E. T. iii, 169.)

mala-mala-
11 v. intr. <மலமலெனல்.
To produce the sound of bubbling or flowing abundantly;
மலமலென்றொலித்தல்.

mala-mācam
n. <mala-māsa.
Intercalary month.
See அதிகமாதம். (W. G.)

malaya-k-kāl
n. <மலயம்+.
See மலயமாருதம். (திவா.)
.