mara-k-kaṉṟu
n. <id.+
Young tree, sapling;
இளமரம் (பிங்.)

marakkāyar
n. <Arab. markab. [ M. marakkāyar].
1. A Tamil-speaking mussalman tribe, usually traders;
அமிழ்த்துலுக்கவகையினர். (E. T. V, 1.)

2. Boatmen;
மரக்கல மோட்டுவோர் . Loc

mara-k-kāl
n. <மரம் + [ M. marakkāl].
1. A grain measure, varying in different places = 8 paṭi = 1/12 kalam = 400 cu. in., as originally made of wood;
முகத்தலளவைக்கருவி வகை. (பிங்.)

2. Superficial measure = 3362 sq. ft., as requiring a marakkal of seed to sow it;
ஒருமரக்கால் விரைப்பாடு. Loc.

3. (Astrol.) Measure of rain for the year, determined by the ruling planet;
ஆண்டு மழையின் அளவு. ஒரு மரக்கால் மழை இவ்வருடத்தில் (பஞ்).

4. Wooden leg;
மரத்தாற் செய்த பாதம்.

5. A dance of Viṣṇu;
திருமால் கூத்துவகை (சூடா)

6. A dance of Durgā on stilts, slaying the Asuras who attacked her assuming the shapes of reptiles, one of 11 kūttu, q.v.;
கூத்துப் பதினொன்றனுள் வஞ்சத்தால் வெல்லுதல்கருதிப் பாம்பு தேள் முதலியவாய் அவுணர் புகுதலையுணர்ந்து துர்க்கை அவற்றை யுழக்கிக் களைதற்கு மரத்தால் செய்த காலைக்கொண்டு ஆடிய ஆட்டம். (சிலப். 3, 14, உரை.)

7. Saltpan;
உப்பளம். (பிங்.)

8. The ninth nakṣatra;
ஆயிலிய நாள். (சூடா.)

9. The fifteenth nakṣatra,
சோதி நாள். (பிங்.)

marakkāl-vaippu
n. <id.+
First gathering and measuring of the annual yield on the threshing-floor ;
களத்திலே ஆண்டு முதலில் அறுவடையான நெல்லைக் கூட்டியளவிடுகை . Loc

mara-k-kāḻ
n.< மரம்+.
Inner core of a tree;
மரவைரம். (திவா)

maṟakkāṟ-kūṭṭu
n. <மரக்கால் +
Land held in common and enjoyed by its joint-owners dividing the produce ;
விளைவைமட்டும் அளந்து பிரித்தனுபவிக்கும் பொதுநிலம் . Rd

marakkāṟ-paṟai
n. <id.+
A cylindrical drum;
மரக்கால் வடிவுள்ள பறைவகை

marakkuraṅkāṭal
n. <மரக்குரங்கு +
Boy's game in which all the players get upon a tree except one who tries to catch them when they come down ;
மரத்திலேறியவர்கள் கீழிறங்கும்போது பிடிக்க முயலும் சிறுவர் விளையாட்டு . Loc

mara-k-keṭṭu
n. <id.+
Knot in a tree.
See மரக்கணு. (யாழ். அக.)

mara-k-kōl
n. <id.+ (யாழ். அக.)
1. Blunt arrow, wooden shaft of an arrow without the arrow-head;
கூரில்லாத அம்பு .

2. Boatman's pole;
தோணியைத் தள்ளும் கழி.

marakata-k-kuṇam
n. <மரகதம்+
The eight qualities of emerald, viz., neyttal, kiḷikkaḻuttottal, mayiṟkaḻuttottal, payiriṟ-pacuttal, poṉmai-y-uṭaṉ-pacuttal, patti-pāytal, poṉvaṇṭi-vayiṟottal, teḷital;
நெய்த்தல், கிளிக்கழுத்தொத்தல், மயிற்கழுத்தொத்தல், பயிரிபசுத்தல்.பொன்மையுடன்பசுத்தல், பத்திபாய்தல் பொன்வண்டின்வயிªறுத்தல், தெளிதல் என்னும் எட்டுவகைப் பச்சையிரத்தினக் குணம். (சிலப், 14, 185, உரை).