maṇṭala-maḻai
n. <id.+.
Rain falling over a wide area;
பரத்துபெய்யும் மழை. (W.)

maṇṭalam-iṭu-
v. intr. <id.+.
1. See மண்டலம்போடு-. (W.)
.

2. To prepare a place by cleansing it with water, as for dining or worship;
உண்ணுகை பூசை முதலியவற்றிற்காக நீர் தெளித்துத் தடவி இடம் பண்ணுதல். நீரைத்தெளித்துத் தடவி மண்டலமிட்டு (சிலப். 16, 41, உரை).

3. To perform worship for a maṇṭalam;
ஒரு மண்டலகாலம் வழிபடுதல். (திவ். நாய்ச். 1, வ்யா.)

4. To have a halo, as the sun or moon;
பரிவேடங் கொள்ளுதல்.

maṇṭala-v-acai-y-antāti
n. <மண்டலம்2+. (Pros.)
A kind of acai-y-antāti in which the last syllable of the last line of a stanza is the same as the first syllable of its first line;
ஒரு செய்யுளின் இறுதியடியின் இறுதியசையும் முதலடியின் முதலசையும் ஒன்றாகவரும்படி பாடப்படும் அசையந்தாதிவகை (யாப். வி, 52, உரை, பக்.184.)

manṭala-v-antāti
n. <id.+. (Pros.)
A kind of antāli in which the last letter, syllable or foot of the last line of a stanza is the same as the first letter, syllable or foot of its first line;
ஒரு செய்யுளிறுதியடியின் இறுதி எழுத்து அசை அலல்து சீர் முதலடியின் முதலெழுத்து அசை அல்லது சீருடன் ஒத்துவருமாறு பாடப்படும் அந்தாதிவகைக. (யாப். வி. 52, உரை, பக்184.)

maṇṭalavaṉ
n.
See மண்டலபுருடன். (சூடா. 3, 78.)
.

maṇṭala-viyūkam
n. <id.+.
Circular array, as of an army;
வட்டமாக அமைக்கும் படைவகுப்பு. (குறள், 767, உரை.)

maṇṭala-v-eḻuttantāti
n. <id.+. (Pros.).
A kind of eḻutt-antāti in which the last letter of the last line of a stanza is the same as the first letter of its first line'
ஒரு செய்யுளின் இறுதியடியின் இறுதியெழுத்தும் முதலடியின் முதலெழுத்தும் ஓன்றாய்வரப் பாடப்படும் எழுத்தந்தாதிவகை. (யாப். வி, 52, உரை, பக் 184.)

maṇṭalāci
n. <மண்டலம்2+வாசி. Nā.
1. Professional mourners who bewail at the demise of the king in the Travancore state;
திருவனந்தபுர இராச்சியத்தில் அரசனிறந்தபோது தலைவிரித்துப்போட்டு இழவு கொண்டாட நியமிக்கப்படுவோர்.

2. Termagant, shrew;
அடங்காப்பிடாரி.

maṇṭalāpiṣēkam
n. <maṇdalābhiṣēka.
The ceremony of anointing idols continually for 40, 41 or 45 days following the ceremony of kumpāpiṣēkam;
கும்பாபிஷேகத்தைத் தொடர்ந்து 40, 41, அல்லது 45 நாள் நடத்தப்பெறும் நித்தியத் திருமஞ்சனம். (W.)

maṇṭali-
11 v. <maṇdala. intr.
1. See மண்டலம்போடு-.
.

2. To bend the legs in a bow-like form;
காலை வளைத்து விருத்தமாக்குதல். (W.)

3. To compose a poem so that the last letter, syllable or foot of its last line or stanza is the same as the first lettr, syllable or foot of its first line or stanza;
இறுதிப்பாட்டின் அல்லது இறுதி அடியின் இறுதி எழுத்து அசை சீர் என்பவற்றுள் ஏதேனும் ஒன்று முதற்பாட்டின் அல்லது முதல் அடியின் முதல் எழுத்து அசை சீர் என்பவற்றுள் ஒன்றாய்வருமாறு இசைத்தல். -tr. To surround; வளைத்தல். (சூடா.)

-tr. To Surround;
வளைத்தல்.(சூடா.)