maṭam
n. <maṭha.
1. Hermitage;
முனிவர் வாழிடம். (பிங்.)

2. Monastery, convent for celibate monks;
நைஷ்டிக பிரமசாரிகளும் சந்நியாசிகளுமான ஆசாரியர் வாழும் இடம்.

3. Choultry where pilgrims and religious mendicants are fed;
சத்திரம். (சூடா.)

4. Rest-house;
சாவடி. Loc.

5. Temple;
கோயில். (யாழ். அக.)

6. Place;
இடம். (பிங்.)

7. car;
இரதம். (யாழ். அக.)

maṭa-maṭappu
n. <மடமட-.
Gurgling, purling, rattling;
ஒலிக்கை.

maṭa-maṭeṉal
n.
Onom. expr. signifying (a) gurgling, as water, rattling, rustling;
ஒர் ஒலிக்குறிப்பு:

(b) being in haste, acting with despatch ;
விரைவுக் குறிப்பு.

maṭa-māṉ
n. <id.+.
Woman, as timid as a deer;
பெண். மடமானினைப் போத வென்று (திவ்.பெரியதி, 3, 7,1).

maṭal
n. Prob. மடு-. [ K. madal.]
1. Flat leaf of palm, plantain and screwpine;
பனைமுதலியவற்றின் ஏடு. (சூடா). கொழுமடற் குமரிவாழ்கை (சீவக. 2716).

2. Jagged stem of a palmyra leaf;
பனங்கருக்கு. ஒழிமடல் விறகிற் கழிமீன் சுட்டு (புறநா.29).

3. Horse of palmyra stems on which a thwarted lover mounts to proclaim his grief and win his love;
தான் காதலித்த தலைவியைப்பெறவிடத்துத் தலைவன் ஏறுதற்பொருட்டுப் பனங்கருக்கற் குதிரிஅபொற் செய்த ஊர்தி. ஏறிய மடற்றிறம் (தொல்.பொ.51).

4. A poem in kaliveṇpā metre;
See உலாமடல். (சூடா.)

5. Flower petal;
பூவிதழ். மடல்விரிமலர் (பாகவத. 1, மாயவன. 9).

6. Branch;
கிளை. மடற்பெரிய வாலின் கீழ் (தேவா. 26, 10).

7. Eye-lid;
கண்ணிமை. கண் மடல்.

8. Receptacle for sacred ashes and sandal;
திருநீறும் சந்தனமும் வைக்கும் கலம். (சீவக. 1147, உரை). பொன்னின் புஷ்கரப் பத்திமடல் ஒன்று (S. I. I. ii, 15).

9. Sheath, as of Indian corn, plantain flower, etc;
சோளக்கதிர் முதலியவற்றின் மேலுறை. (W.)

10. External border or tip of the ear;
காதுச் சுணை. (யாழ். அக.)

11. Shoulder blade;
தோண்மேலிடம். (W.)

12. Blade of a weapon;
ஆயுதவலகு. மடற்றலைக் கதிர்கொள் வேலான் (இரகு. குசன. 35).

13. Hand;
கை. மடலோடுமடல் சேரக்கட்டி (வெங்கைக்கோ. 8).

14. Standing pole of a well-sweep;
ஏற்றக்கழி. Colloq.

15. Branch channel;
சிறுவாய்க்கால். (W.)

maṭal-vāḻai
n. <id.+.
A kind of banana;
பேயன்வாழை.

maṭal-aviḻ-
v. intr. <id.+.
To burst, as flower-sheath;
இதழ் விரிதல்.

maṭali
n. <மடல். cf. வடலி.
Young palmyra tree;
இளம்பனை. (J.)

maṭal-ūr-
v. intr. <மடல்+.
To ride a horse of palmyra stems, as a disappointed lover to win his love;
தான் காதலித்த தலைவியை அடைதல் வேண்டிப் பனைமடலாலான குதிரையைத் தலைவன் ஏறி ஊர்தல். மடலூர்தல். யாமதது முள்ளுவேன் (குறள், 1136) .

maṭal-ēṟu-
v. intr. id.+
See மடலூர்-. நோனாவுடம்பு முயிரு மத«றுரும் (குறள், 1132).
.