makariṣi
n. <maharṣi.
Great sage;
முனிசிரேட்டர்.

makarai
n. <makara.
A sea-fish;
கடல்மீன்வகை. Loc.

maka-lōkam
n. <maharlāka.
An upper world, fourth of mēī-ēl-ulakam, q.v.;
மேலேழுலகத் தொன்று. (திவா). கோவுலோக மகலோக மடையக் குமுறவே (தக்கயாகப். 704).

makavaṉ
n.
See மகவான்2. (யாழ். அக.)
.

makavāṉ
n. <மக1.
One who has children;
மகப்பேறுடையவன். தன்மசகனூறு மகவானாகச்செய்யும் (தேவை. 16).

makavāṉ
n. <makha-vān nom. sing. of makha-vat.
Sacrificer;
யாகஞ் செய்பவன்.வேதாவை மிக்க மகவானாகக் கூட்டி (தேவை. 15).

makavu
n. <மக1. [K. magavu.]
1. Infant;
குழந்தை. (திவா.) மகவுமுலைவருட (கம்பரா. தைல. 13).

2. Son;
மகன் கொண்டதோர் மகவினாசை. (அரிச். பு. மயான. 20).

3. Young of animals living on trees, as of monkeys;
கோட்டில் வாழ் விலங்கின் பிள்ளை. (தொல். பொ. 569.)

maka-vēḷvi
n. <மக1+.
Sacrifice performed for obtaining sons;
புத்திரகாமேட்டி. மிக்க மகவேள்விசெய் விருப்புடைய னாகி (திருவிளை. தடாதகை. 7).

makaḷ
n. <மக1. [ K. M. magaḷ.]
1. Daughter;
புத்திரி. நல்கூர்ந்தார் செல்வ மகள் (கலித். 56).

2. Woman, female, damsel;
பெண். ஆயமக ணீயாயின் (கலித். 107).

3. Wife;
மனைவி. மனக்கினியாற்கு நீமகாளயதூஉம் (மணி. 21, 30).

makaḷir
n.
Women;
பெண்கள். வசையில் வாழ்க்கை மகளிர் மலைத்தலல்லது (புறநா. 10).

makaḷir-nāṟ-kuṇam
n. <id.+.
Feminine qualities, four in number. See மகடூஉக்குணம். (திவா.)
.

makaḷirāṉ-malarmaram
n. <id.+.
Trees and plants believed to blossom by the touch, look, etc. of women of the highest class, numbering ten, viz., makiḻ, ēḻilaimpālai, pātiri, mullai, puṉṉai, kurā, acōku, kurukkatti, marā, caṇpakam;
உத்தம சாதிப்பெண்களின் தொடுகை முதலிய செய்கைகளால் மலர்வனவாகக் கருதப்படும் மகிழ், ஏழிலைம்பாலை, பாதிரி, முல்லை, புன்னை, குரா, அசோகு, குருக்கத்தி, மரா, சண்பகம் என்ற பத்துவகை மரங்கள். (இரத்தினச். 41, தலைப்பு.)