poruḷ-kōḷ
n. <பொருள்+.
1. Modes of construing verses, of which there are eight, viz., yāṟṟu-nīr, moḻi-māṟṟu, niraṉiṟai, viṟ-pūṭṭu, tāppicai, aḷai-maṟi-pāppu, koṇṭukūṭṭu, aṭimaṟi-māṟṟu;
யாற்றுநீர், மொழிமாற்று, நிரனிறை, விற்பூட்டு, தாப்பிசை, அளைமறிபாப்பு கொண்டுகூட்டு, அடிமறிமாற்று என எண்வகையாகச் செய்யுட்குப் பொருள்கொள்ளும் முறை. (நன். 410.)

2. A kind of marriage.
See ஆரிடம்2. (இறை. 1, உரை. பக். 22.)

3. A kind of marriage.
See ஆசுரம் 1, 2. (யாழ். அக.)

poruḷ-ceyvōr
n. <id.+.
Vaisyas, as merchants;
வைசியர். (உரி.நி.)

poruḷ-vayiṟ-pirivu
n. <id.+வயின்+. (Akap.)
Separation of a lover from his beloved, in pursuit of wealth;
பொருள் தேடற் காரணம்பற்றித் தலைவியைத் தலைவன் பிரிகை. (திருக்கோ. 332, அவ.)

poruḷ-vīḷaṅ-ka-vaittal
n. <id.+. (Rhet.)
Perspicuity, clarity of expression;
பொருள் எளிதில் விளங்குமாறு செய்யுள் முதலியவற்றை அமைக்கை. (W.)

poruḷ-akarāti
n. <id.+.
Dictionary of synonymous words, one of the four sections of Catur-akarāti;
சதுரகராதியில் ஒருபொருட் பல்பெயர் கூறும் பகுதி. (W.)

poruḷ-aṭakkam
n. <id.+.
See பொருளட்டவணை. Mod.
.

poruḷ-atikāram
n. <id.+.
1. Treatise on akapporuḷ;
அகப்பொருளிலக்கண நூல். அரசன் பொருள திகார மின்மையிற் கவல்கின்றான் (இறை. 1, உரை).

2. The third division of Tolkāppiyam, treating of akam, puṟam, etc.;
அகம் புறம் முதலியவற்றைக்கூறும் தொல்காப்பியத்தின் மூன்றாம் பகுதி.

3. That part of ethics which treats of poruṇāṉku, embracing all kinds of knowledge and practice;
அறிவு விஷயங்களையெல்லாம் விரித்துப் பொருணான்கினையும் கூறும் நூற்பகுதி. (W.)

poruḷ-aṟai
n. <id.+.
Treasury;
பொக்கிஷசாலை. பெரும் பொருளறையுட்பட்ட ஆணிப்பொன் (திருவாலவா. 55,24).

poruḷ-ākupeyar
n. <id.+.
Metonymy, where the whole is put for its part;
முதற்பொருளின் பெயர் அதன்சினைக்காகும் ஆகுபெயர். (நன்.290.)