peṭṭi-ciṭṭi-puṇariyaṉ
n. <id.
A kind of paddy;
நெல்வகை. (A.)

peṭṭi-y-iḻaippuḷi
n. <id.+.
Panel plane;
இழைப்புளிவகை. (கட்டட. நாமா. 39.)

peṭṭili-k-kuḻal
n.
Long tube. See சுங்குத்தான்குழல். (W.)
.

peṭṭi-varicai
n. <id.+
Presents taken by an ādi-drāvida bride when she goes to her bridiegroom's house;
ஆதிதிராவிடரில் மணப்பெண் புக்கவீடு செல்லும்போது கொண்டுசெல்லும் வரிசை. (E. T. vi, 97.)

peṭṭu
n. prob. பௌ¢-.
1. Lie, false-hood;
பொய். (பிங்.) மானுடம்போன்று பெட்டினையுரைப்போர் (பதினொரு. கோபப்பிர.).

2. Delusive word;
மயக்குவார்த்தை. கயவர் சொல்லும் பெட்டைக் கெடுக்கும் (திவ். இராமாநுசநூற். 93).

peṭṭai
n. <பௌ¢-. [T. M. peṭṭa.]
1. Female of animals and birds
விலங்கு புட்கள் இவற்றின் பெண்பால். (தொல். பொ. 607-8.)

2. Woman, girl;
பெண். (J.)

peṭṭai-k-kaṭṭu
n. <பெட்டை+.
Loose knot, knot badly tied;
தளர்ந்த முடிச்சு. (J.)

peṭṭai-k-kaṇ
n. <id.+.
1. Defective eye;
ஊனமுள்ள கண். (W.)

2. Squint eye;
மாறுகண். (J.)

3. Small eye;
சிறுகண். (யாழ். அக.)

4. The two false eyes of a coconut;
தேங்காயின் சிரட்டையிலுள்ள துவாரமில்லாக் கண்கள். (W.)

peṭṭai-māṟi
n. <பெட்டை+. (W.)
1. Cuckold;
கேட்டவோழுக்கழுடையவளின் கணவன்.

2. Masculine woman, virago;
புருஷத்தன்மையுள்ள பெண்.

peṭṭaiyaṉ
n. <பெட்டை. (W.)
1. Hermaphrodite, eunuch;
அலி.

2. Effeminate man;
ஆண்மையற்றவன்.

peṭpu
n. <id.
1. Desire;
விருப்பம். (சூடா.) பெட்புறும் (கம்பரா. மூலபல. 135).

2. Cherishing, regard;
பேணுகை. பெட்பின் றீதல் யாம்வேண்டலமே (புறநா. 205).

3. Love;
அன்பு. (சூடா.)

4. Greatness;
பெருமை. (சூடா.)

5. Nature;
தன்மை.

peṭai
n. <பௌ¢-. [K. heṭe M. peda]
Female of birds;
புட்களின் பெண்பால். (தொல். பொ. 609.)

peṇ
n. <பௌ¢-. [M. K. peṇ.]
1. Woman, of four classes, viz., patumiṉi, cittiṉi, caṅkiṉi, attiṉi;
பதுமினி, சித்தினி, சங்கினி, அத்தினி என்று நான்கு வகைப்படும் ஸ்திரீ. பெண்ணே பெருமையுடைத்து (குறள், 907).

2. Daughter;
மகள். இந்திரன் பெண்ணை (கந்தபு. திருப்ப. 35).

3. Girl;
சிறுமி.

4. Bride;
மணமகள். பெண்கோளொழுக்கம் கண்கொள நோக்கி (அகநா. 112).

5. Wife;
மனைவி. பெண்ணீற் றுற்றென (புறநா. 82).

6. [T. peṇṭi.] Female of animals and plants;
விலங்கு தாவரங்களின் பெடை. (திவா.) (W.)

7. cf. kumārī. Aloe. See கற்றாழை. (தைலவ. தைல.)
.

peṇ-karu
n. <id.+.
Ovum;
சுரோணிதம். (சங். அக.)